به ازای هر نفری که با دعوت شما در منظوم ثبتنام میکنند 20 امتیاز میگیرید.
لینک دعوت:
فیلم سینمایی مارموز بهکارگردانی کمال تبریزی در 6 سال پیش یعنی سال 1396 در گونه درام و کمدی تولید شده است. مارموز توانست در مرجع ارزشگذاری سینما و تلویزیون یعنی منظوم نمره 6.3 از 10 را از سوی مردم بدست بیاورد که نشان میدهد عموم مردم مارموز را اثری متوسط اما مفید برای تماشا ارزیابی میکنند. جواد نوروزبیگی تهیهکننده مارموز این فیلم را، بهعنوان محصول موسسه هنری و فرهنگی قاب آسمان و کشور ایران تهیه کرده است. مارموز در تاریخ 1398/04/26 پخش خود را توسط پخشکننده فیلمیران در سینما آغاز کرد. در آن روزها مارموز توانست آمار فروش 6،540،005،000 تومان را به ثبت برساند.
بازیگران فیلم مارموز چه کسانی هستند؟ در مارموز بازیگرانی چون حامد بهداد، ویشکا آسایش، مانی حقیقی، آزاده صمدی، رضا ناجی، مرتضی زارع و سیاوش چراغیپور به ایفای نقش و بازیگری پرداختهاند. در فیلم مارموز حدود 18 بازیگر جلوی دوربین رفتهاند که از نظر تعداد بازیگران میتوان مارموز را یک اثر پربازیگر عنوان کرد. از اینلحاظ کارگردانی فیلم مارموز باتوجه به بازی گرفتن از این تعداد بازیگر و مدیریت آنها کار بسیار دشواری بوده است؛ باید بررسی کرد آیا کمال تبریزی بهعنوان کارگردان و بهعنوان بازیگردان و همچنین تیم بازیگری مارموز توانستهاند در این زمینه موفق باشند و بازیهای درخشانی را نمایش دهند؟
از دیگر بازیگران فیلم مارموز میتوان به عیسی یوسفیپور، بهزاد قدیانلو، محمد بحرانی، فرهان معین زاده، رضا تفکری، مهران هاشمی در نقش دانشجو، عباس احمدی مطلق و سیدجواد یحیوی اشاره کرد.
از محتوا و داستان فیلم مارموز چقدر اطلاع دارید؟ فیلمنامه مارموز توسط آیدین سیارسریع نوشته شده است.
در خلاصه داستانی که یا از سوی تیم رسانهای اثر و یا توسط دیگر رسانهها درباره داستان مارموز منتشر شده است، میخوانیم: «داستانی با مضمونی کمدی و سیاسی روایتگر داستان زندگی شخصی به نام «قدرت» با بازی حامد بهداد است که سودای رسیدن به قدرت را دارد.»
فیلم مارموز از نظر ساختار (فرم)، محتوا و محیط تولید، به آثار مختلفی شباهت دارد. با توجه به شاخصهای متعدد و گوناگونی میتوان گفت آثار مرتبط فیلم مارموز عبارت است از: فیلم مارس، فیلم زندانی ها، فیلم پاستاریونی، فیلم سیزده و فیلم ترومای سرخ.
از نظر تاریخچه فعالیت کارگردان و بازیگران فیلم مارموز نیز آمارها و نکات جذابی را میتوان بیان کرد. براساس آمارها فیلم مارموز به طور متوسط فعالیت 15ام بازیگران این اثر است. براساس امتیاز مردم فیلم مارموز بهترین اثر رضا تفکری و یکی از 4 اثر شاخص رضا تفکری در حرفه بازیگری محسوب میشود.
3 تن از بازیگران مارموز، اولین فعالیت جدی بازیگری خود را در این اثر تجربه کردهاند، در واقع در مارموز 3 فیلم اولی بودهاند: بهزاد قدیانلو، فرهان معین زاده و شیرین آقاکاشی.
همچنین کمال تبریزی کارگردان مارموز اولین همکاری خود با بازیگرانی چون حامد بهداد، مرتضی زارع، رضا تفکری، مهران هاشمی، عباس احمدی مطلق، سیدجواد یحیوی و بهروز قادری را در این اثر تجربه کرده است. در میان بازیگران مارموز نیز 132 همکاریِ اول رخ داده، بهعبارت دیگر در این فیلم میان هر یک از 18 بازیگر با یکدیگر یک رابطه همکاری شکل گرفته که 132 همکاری برای اولینمرتبه در مارموز رخ داده است. مانند: حامد بهداد و مانی حقیقی، ویشکا آسایش و مرتضی زارع، آزاده صمدی و سیاوش چراغیپور، رضا ناجی و عیسی یوسفیپور، بهزاد قدیانلو و محمد بحرانی.
مخاطبان بعد از تماشای فیلم مارموز به ارزیابی اثر در منظوم پرداختهاند و نتایج مهمی درباره شاخصهای هنری، فنی و محتوایی اثر بدست آمده است. براساس نظرسنجی و دیدگاه مردم:
فیلم مارموز قطعا ارزش تماشا دارد چراکه 80% مخاطبان معقدند فیلم مارموز ارزش یک بار دیدن را دارد.
فیلم مارموز نسبتا خوشساخت هست زیرا 67% مخاطبان عقیده دارند فیلم مارموز از لحاظ فنی باکیفیت ساخته شده است.
فیلم مارموز نسبتا عملکرد بازیگریِ خوبی دارد چراکه 73% مخاطبان عقیده دارند تیم بازیگری فیلم مارموز نقشها را خوب بازی کردند.
فیلم مارموز نسبتا خلاقانه هست زیرا 71% مخاطبان عقیده دارند داستان و ساختار فیلم مارموز غیرتکراری و جدید است.
فیلم مارموز نسبتا محتوای مناسبی دارد زیرا 71% مخاطبان عقیده دارند حرف و پیام فیلم مارموز مفید و ارزشمند هست.
فیلم مارموز نسبتا تفکربرانگیز هست چراکه 57% نظردهندگان بعد پایان فیلم مارموز به آن فکر میکردند.
فیلم مارموز نسبتا مناسب خانواده هست چراکه 69% مخاطبان عقیده دارند فضای فیلم مارموز با فرهنگ خانوادهشان سازگار است.
فیلم مارموز نسبتا مناسب کودکان نیست چراکه تنها 46% مخاطبان عقیده دارند فضای فیلم مارموز مناسب کودکان است.
اگر از تصویربرداری فیلم مارموز خوشتان آمده و یا دوستش ندارید، بهتر است بدانید مدیر فیلمبرداری آن علی تبریزی بوده است. نظرتان درباره ضرباهنگ و تدوین فیلم مارموز چیست؟ تدوین مارموز را سهراب خسروی انجام داده است. اگر صدای مارموز بهگوشتان نشسته و یا از آن ناراضی هستید، شما را با صدابردار فیلم مارموز یعنی بهمن اردلان آشنا میکنیم. بهزاد آدینه طراحی صحنه فیلم مارموز را انجام نموده و شیده محمودزاده طراحی لباس فیلم مارموز را انجام داده است. عظیم فراین چهرهپردازی یا طراحی گریم فیلم مارموز را برعهده داشت. موسیقی متن فیلم مارموز اثر گروه موسیقی بمرانی است و خواننده فیلم مارموز نیز گروه موسیقی بمرانی هست.
از دیگر عوامل اثر میتوان به شیدا باسمه چی منشی صحنه فیلم مارموز و اشاره کرد. در مجموع بیش از 39 نفر در تولید فیلم مارموز نقش داشتهاند و هر یک از آنها در منظوم یک صفحه اختصاصی دارند.
کاربران نیز در 6 لیست از فیلم مارموز یاد کردهاند. همچنین در بخش بررسی فیلم مارموز 119 نفر از میان مردم به نقد و تحلیل خود از مارموز پرداختهاند. در دادهکاوی و تحلیل ابر کلیدواژهها بررسیهای مردم برای فیلم مارموز، بیشترین واژههای تکرار شده عبارت است از: بازی، خوب، مارموز، بهداد، کمدی، تبریزی و حامد. تاکنون پژوهشگران 1 برچسب در فیلم مارموز از نظر ساختاری و محتوایی شناسایی نمودهاند که عبارت است از: اجتماعی.
تاکنون در صفحه اختصاصی فیلم مارموز در منظوم اطلاعات بسیاری توسط پژوهشگران و مردم ثبت شده است؛ در بخش گالری عکس و پوستر فیلم مارموز 19 عدد، در بخش ویدئو و تیزر فیلم مارموز 10 عدد، در بخش حواشی فیلم مارموز 9 عدد، در بخش دیالوگ برتر فیلم مارموز 1 عدد، گردآوری و درج شده است. همچنین تاکنون در بخشهای سوتی فیلم مارموز و نقد فیلم مارموز هنوز موردی ثبت نشده است. قطعا ما و شما به این حد قانع نیستیم؛ باید بهکمک علاقمندان فیلم، سریال و تئاتر، این دایرةالمعارف آنلاین و بانک اطلاعات هنرمندان و آثار سینما، تلویزیون و تئاتر را کامل و کاملتر کنیم.
خوب بود به نظرم
چه بر سر یک کارگردان میاد که سقوط آزاد میکنه به فرسنگها زیر صفر؟ الان فرق شما که کمال تبریزی هستی با کارگردان فیلم کلمبوس چیه که اصلا نمیدونیم کی هست؟؟
باید فقط تاسف خورد بر این سبک فیلم ها! کاری به انتقاد از جمهوری اسلامی و بحث سیاسی بودن فیلم ندارم چرت بودن فیلم موضوع حرف من هست
خدا کنه هومن سیدی ها تو این سینما بیشتر بشه یا باید دعا کرد هومن سیدی ها به سرنوشت کمال تبریزی ها دچار نشوند
بازی ها هم خوب بود
ولی واقعا خیلی جای بهتر شدن داشت
با اینکه عاشق اقای بهداد هستم اما از نظرم در این نقش اصلا خوب نبودن ( با توجه به اثار زیباشون )
از یک جایی به بعد حتی لبخند روی لب ادم نمیاورد
متاسفانه ایده ی جذابی بود
اما پر از نقص و ایراد هایی که نمیشد چشم پوشی کرد ازشون 🙂❤
این فیلم واقعیت جامعه را به نمایش کشید بار طنز فیلم بر روی دوش خرق عادت ها و ری اکشن های عجیب این فیلم بود که توانست از همین موضوع از تماشاگر خنده بگیرد
در زمینه ایفای نقش بازیگران اصلا انتظار این کیفیت بازی از حامد بهداد نمی رفت بطوریکه بهزاد قدیانلو طبیعی تر از حامد بهزاد بازی کرد
از کارگردانی مثل کمال تبریزی بعید بود به این بازی ساده قناعت کند و در کل آنچنان بازی خوبی از بازیگران دیده نشد
شاید برای یک کارگردان تازه کار این کیفیت از فیلم قابل قبول باشه اما از کمال تبریزی انتظارات بیشتری می رود
کمال تبریزی،کارگردان بشدت متوسط رو به پایین برای هزارمین بار فیلمی با موضوعی حساس و سیاسی ساخته با فیلمنامه ای که گویی ابدا فیلمنامه نیست.
مارموز مهم ترین و اصلی ترین مشکلش فیلمنامه است.آدم های توی فیلم(به غیر از قدرت)اصلا به شخصیت یا کاراکتر نمیرسند و بسیار ابتر میمانند.نقش مانی حقیقی و محمد بحرانی بسیار اضافه و سرعت گیر هستند.
بزرگ ترین نقطه قوت فیلم بازی هاغ است، اما نه بازی بهداد بازی حقیقی و بحرانی و صمدی بازی بهداد مثل همیشه اش است سعی میکند به یک تیپ کمدی برسد ولی باز هم ابتر میماند. بیشترین پسرفت در بازی را آزاده صمدی دارد او اصلا مثل همیشه اش نیست به خاطر اینکه کاراکترش منسجم نیست و منطق روایی ندارد اما باز هم یکی از بهترین بازی های فیلم را دارد و بد ترین بازی هم متعلق به بهزاد قدیانلو و ویشکا آسایش است.
در مجموع این کمدی بازاری تجاری هم به امثال هزارپا ها و تگزاس ها و دشمن زن ها میپیوندد.
این موضوع ابتر بودن فیلم یک اپیدمی وحشتناک در سراتاسر فیلم های سینمایی ایران در دو دهه اخیره. البته بعضیا شَلی رو به غَمزه رَد می کنن و میگن پایان باز داشته این فیلم !! که به نظرم نتونستن پایانبندی اساسی برای فیلم بذارن و ته فیلم رو ول کردن.
موضوع بعدی و بدتر از ابتر بودن فیلم، موضوع هجوم پول های میلیاردی به سینمایِ ایرانِ که اصن معلوم نیست منبع این پولهای کثیف از کجاست و وجاهت این سرمایه گذاری های بی قید و شرط کی میخواد به اثبات برسه؟؟ در نتیجه اثری که فخر و وجاهتِ ش رو بخواد با سرمایه گذاری های کلان بدست بیاره؛ نه تنها موفق نمیشه؛ بلکه هر بیننده عاقلی میتونه اضمحلال و سقوط صاحب رو لمس کنه.
مورد آخر که اینروزا در خیلی از کارگردان های صاحب سبک و خوشنام دیده میشه؛ ته کشیدنِ فتیله استعداد و ذوق هنری شونه. مخزن چراغ این افراد شاید نفت داشته باشه. اما فتیله شون تا ته مصرف شده و سوخته. خیلی زور میزنن که مثه قبل بشن اما انگار باید جا رو برای جوونترها و استعدادهای نو باز کنن. گرچه بهرحال هر صنفی باید یه رزو بازنشستگی داشته باشه.
در آخر بنظرم استفاده از شرکت کنندگان در مسابقات خنداننده شو یِ برنامه خندوانه؛ فیلم رو به سمت دابسمش های اینستاگرامی نزدیک کرده بود تا یک اثر خنده دار.(نمیگم کمدی چون کمدی حرمت داره)
از نکات مثبت فیلم میتوان به بازی خوب حامد بهداد و بازی قابل قبول بهزاد قدیانلو اشاره کرد،کارگردانی فیلم هم خوب بود اما فیلمنامه دچار ضعف های بزرگی هست که بخشیش هم ارتباطی به نویسنده و تیم سازنده ندارد.
مارموز جهت گیری مشخصی ندارد،یکی به نعل میزند یکی به میخ.یک جا از چپی ها انتقاد میکند یک جا از راستی ها و جای دیگر مبارزای سیاسی اون ور آبی.تمام حرفایی که فیلم میخواهد بزند تبدیل به شعار میشود به خاطر همین ما با یک فیلم شعارزده خنثی مواجه میشویم که حرفی برای گفتن ندارد
موجز و مختصر و درست گفتی. لایک
از نکات مثبت فیلم موسیقی متناسب و بازی قابل قبول حامد بهداد است.
بازی حامد بهداد هم وسط بلبشوئه فیلمنامه مزخرف این فیلم گم شد
داستان خلاقانه فیلم خیلی خوب میتونست پیش بره ولی از نیمه های فیلم دیگه معمولی شد و از ریتم افتاد
البته به هر حال یک فیلم سیاسی بود و پیام های خودشو منتقل کرد و باز هم در بین آثار سیاسی خوب بود گرچه که جزو اثرات سطح پایین آقای تبریزی به حساب میاد.
برای یک روز که بلیط نیم بها هست فیلم خوبیه برای رفتن
مارموز یا چگونه خودکشی کنیم؟
در این سالها بسیار پیش آمده به دیدن یک فیلم در سینما نشسته ام و پس از بیرون آمدن از سینما احساس پوچی کرده ام. دیروز با دیدن مارموز همین احساس را داشتم. فیلمی بشدت دم دستی؛بدون محتوی و بدون ظرافت سینمایی. یک اثر خیلی معمولی از یک کارگردان خیلی غیرمعمولی!!
شاید کمالِ سینمایِ ایران صرفاً میخواست بازیگران جایزه نبرده "خنداننده شو" برنامه خندوانه را به پرده سینما الصاق کند؟! شاید هم میخواست کمی پوپولیست بازی نشان دهد!؟ شاید هم صرفاً میخواست یک فیلمی ساخته باشد دیگر...
هرچه بود؛ مارموز بشدت از او دور بود.نه شبیه طعم شیرین خیال بود.نه شبیه طبقه حساس.نه شبیه مارمولک.نه شبیه لیلی با من است. البته من انتظار نداشتم فیلمی ببینم که شبیه آثار سابق او باشد. اما لااقل کمی از رنگ و بوی سابق را میتوانست داشته باشد. که نداشت. بطوریکه که با دیدن این فیلم به یاد طنز خنده بازار افتادم و بس.
توی طنز ما یک موقعیت سازی داریم و یه طنز موقعیت. یک طنز موفق این دو تا عنصر اش جدا از هم نیست.توی طنز های سخیف من به دفعات دیدم که موقعیت ها و گلوگاه های مهم فیلم فدای یک سری شوخی بی مزه و خنک شده. ولی مارموز با همون سیر جریانی که حرکت میکنه شوخی هاش رو هم میسازه. موقعیت ها رو کج نمیکنه به سمت شوخی های بی ربط.
این که کارگردانی فیلم معمولی بود رو موافقم. ولی فیلم انصافا بی محتوا نیست.
بازی حامد بهداد هم از نکته های مثبتی بود که اشاره نکردین بهش.
حقیقتش من نمیخواستم و نمیخوام فیلم رو از ابعاد فنی بررسی کنم.بازی ها،فیلمبرداری،صداگذاری،جلوه های ویژه،میزانسن؛دکوپاژ و غیره...اینا وقتی به میون میان که اصل اساسی فیلم ینی داستان و روایت،درست پیش رفته باشه و ما از موضوع خوشمون بیاد. این موضوعاتی که در فیلم بهش اشاره میشد؛خیلی نخ نما و گل درشت بود. همه با دیدن قیافه قدرت الله صمدی یاد احمدی نژاد افتادیم. صحنه گریه کردن نوچه های قدرت سه ضرب ما رو یاد محفل پا منبری های وعاظ و مادحین معروف انداخت. وقتی دوربین رفت عقب و قدرت با بیژامه بنمایش درومد؛ لومپن بودن فیلم هویدا شد. وقتی قدرت رفت ترکیه؛ بی اساس بودن فیلم فاش شد... این وسط که دیگه بازی نه چندان دلچسب حامد بهداد به چشم نمیومد که برادر!! تازه طنز خنده بازارِ شبکه سه تمام فاکتورهای این فیلم رو قبلاً رو کرده بود. چیز جدیدی نبود.
همه میگن طنز سیاسی ساختن سخته، خب اگه کمالِ سینمایِ ایران میره سمت این کار؛ دیگه نباید به سختی ماجرا فکر کرد.چون دست تبریزی تو کاره. مگه به شوخی گرفتن فضای جبهه در سال 73 کار ساده ای بود که لیلی با من است ساخته شد؟؟ خب اینم همونه دیگه...
حقیقتاً بدترین فیلمنامه ای بود که دیدم ساخته میشه و کمال این فیلمنامه رو نباید قبول میکرد.
ولی خب هر سلبریتی ای یه نقطه سیاه تو کارش داره. اینم نقطه سیاه تبریزی بود. مثه نقطه سیاهی که پرستویی با فیلم بوفالو در ذهن ما کاشت./
ممنونم از توجه ت :)
فیلمنامه با رعایت اصول فیلمنامه نویسی کلاسیک ، یک فیلمنامه آبرومندانه ، ساده و تروتمیز است ! درکنار روایت داستان ، تلاش می کند تا بیننده را با شوخی های هوشمندانه سیاسی بخنداند و موفق نیز می شود . عکس دو اثر قبلی فیلمساز "امکان مینا" و "طعم شیرین خیال"
شاهد یک کارگردانی پخته و بازی بسیار جذاب حامد بهداد هستیم ! بدین ترتیب ؛ به نظرم این فیلم از کمدی های آبرومندانه و خوب دهه نود سینمای ماست
در فیلم کنایه های بسیاری به ارگان های مختلف داریم
البته با نماد گرایی و نشانه شناسی.
و شاید برخی افراد برخی کنایه ها و نشانه ها و نماد ها را نشناسند که اگر این طور باشد برای آنها فیلم مارموز یک کمدی معمولی و سطحی به نظر می آید و ممکن است فیلم را دوست نداشته باشند.
با توجه به اینکه این فیلم نامه های سیاسی شرایط سختی برای تولید و اکران دارند و باید ملاحظاتی را رعایت نمایند فلذا می توان از برخی نقاط ضعف فیلمنامه نیز چشم پوشی نمود.
در زمینه بازیگری خلق شخصیت قدرت ا... صمدی بسیار باور پذیر بود که نقش آن را حامد بهداد به زیبایی بازی کرد.
اما قسمتهای خارج از کشورش ، فیلم رو از ریتم خوبش خارج میکنه و کمی حوصله سر بر میشه
پایان خوب و مناسبی هم داره
ویشکا آسایش بازیشون مثل همیشه بود ، حامد بهداد خیلی خوب بازی کرد و آزاده صمدی خیلی معمولی
با اینحال حس میکنم که کمال تبریزی نسبت به گذشته پس رفت داشته و حقیقتش بعد فیلم یه ذره خورد تو ذوقم ، چون قبل از اینکه فیلمو ببینم توقع یک چیزی مثل مارمولک رو داشتم و از نظر من سطحش از مارمولک پایین تر بود
در کل فیلم خوبی بود و به خیلی از فیلم های مثلا طنز بی سر و ته امسال می ارزید
اما با خوندن نظرات دوستان ، مشتاق شدم که اول مارموز رو ببینم
البته اگه دقیق به فیلم نگاه کنیم، تقریبا مشخصه که شوخی های فیلم با حرفهای سیاسی اش دو تا چیز تقریبا جدا از همه. بیش تر شوخی ها بر پایه ی خود شخصیت قدرت و جایگاه و موقعیت اجتماعی ای هست که ازش اومده.ولی این وسط شوخی ها با خود دنیای سیاست هم توی فیلم وجود داره. مثل اون سکانسی که قدرت به راحتی جناح خودشو منکر میشه تا وارد فاز نامزد انتخاباتی بشه. این جا یک شوخی با خود سیاسته که آدما رو مجبور میکنه خود واقعی شون رو انکار کنن!
فیلم خوش ریتم جلو میره و شوخی ها هم به مرور جوندار تر میشن ولی متاسفانه توی سکانس های خارج از کشور هم ریتم افت میکنه و هم کیفیت شوخی ها.
در مورد بازی ها هم به جز حامد بهداد واقعا نه از طنازی ویشکا آسایش خبری بود و نه آزاده صمدی .
این دو تا بازیگر زن توی سریالی مثل دیوار به دیوار بازی خیلی نزدیک تری به جنس طنز رو اجرا کرده بودن تا این فیلم. در مورد پایان فیلم هم به نظرم یه دیالوگ خیلی جالب داشت: انقدر دنبال عوامل بیگانه نباشید!
بیگانه خودمانیم! بیگانه با درد مردم و.....
در نهایت باید بگم که مارموز یکی از قابل اعتنا ترین آثار سال برای تماشاست.
نمیشه بهش گفت فیلم.شبیه استندآپ کمدی بود. شبیه خنداننده شو های خنداونه. بروبکس اینستاگرام با این موضوعات طنزهای منفجرکننده تری ساختن!! از کمال بعید بود.
من در تمام فیلم حس میکردم کمال تبریزی داره متن های خنداننده شو رو بهم مون تلقین میکنه.
خیلی تکراری و بی مزه بود...خیلی.
من واقعا از دیدش لذت بردم
من دیگه حرفی ندارم :|||
مگه میشه انقدر ذهن بسته و آک بند :////
در وضعیت حال حاضر سینمایمان ؛به ویژه سینمای به قهقرا رفتهِ کمدی ، "مارموز" از آن دسته فیلم هاییست که نباید فرصت تماشای آن را از دست داد !!!
" مارمــوز" بازی حساب شده و دل نشینی از حامد بهداد ، فیلمنامه ای پرکشش و تمیزی از آیدین سیار سریع ، حال و هوای خاصی از موسیقی گروه بمرانی و کارگردانی خوبی از کمال تبریزی دارد . تبریزی که این مدت ها دیگر آن تبریزی همیشگی نبود ! اما با این فیلم نشان داد که هنوز آن شیطنت های خاصش را داراست ...
تبریزی در این میان از تیم بازیگری خوبی بهره برده و حامد بهداد هم که از نظر من در سالهای اخیر وارد گود بازیهای تکراری و کاراکترهای تکراریتر شده بود، حالا در کل مدت زمان ۹۰ دقیقهای فیلم نشان می دهد که بازیگرپخته و بسیار توانمندیست ! شخصیت قدرت " با بازی حامدبهداد" بسیار نقش حساس و پر ریسکی بوده است با کمی تفریط به راحتی میتوانست به پاشنه آشیل فیلم تبدیل شود، ولی هوش و دکاوت بهداد و تجربه تبریزی ؛ این فیلم را به فرصت تجربه ای جدید در کارنامه وی بدل کرد که پیش از این نیز تجربه زیادی در حوزه کمدی از او ندیده بودیم !
فیلم در نگاه اول ، بسیار شبیه به "مارمولک" است ، شاید به نابی و درخشانی آن نباشد ؛ اما نکات مثبت خوبی از جمله پایان بندی دارد که برعکس فیلم های مشهور قبلی کارگردان ، بهتر و معقول تر است !
گفتنیست که نیمه اول فیلم نیز به مراتب خوش ریتم تر و بهتر از نیمه دوم آن است !
در انتها باید گفت که " مــارموز " عکس بسیاری از کمدی های سال های اخیر ؛ لودگی و تمسخر را دستمایه طنز خود قرار نداده است و به جای آن با تکیه بر متنی دقیق و برآمده از زندگی و جامعه امروز ایران به واکاوی برخی تحولات سیاسی سال های اخیر در قالبی طنز پرداخته است !