علیرضا

بعد از دیدن چند فیلم ضعیف، این فیلم امیدوار کننده بود،هرچند فمینیسم قربانی انگار(victim feminism)در فیلم مشهود است اما واقعیتی است که در جوامع جهان سوم ومرد سالار وجود دارد و خانم تهمینه میلانی به خوبی این مسئله را به عنوان یکی از نمایندگان زنان در سینمای ایران مطرح کرده است،به هر حال به دوستان توصیه می کنم حتما این فیلم را ببینید (تا در میان فیلمهای ضعیف که با تبلیغات و استفاده ابزاری از افراد و حکایتهای دولتی و نهادها، سالنهای سینما را مورد تاخت و تاز قرار داده و توانسته اند با این امکانات، فروشهای خوبی هم داشته باشند) و لذت یک فیلم خوب را ببرید