مهناز خیر اندیش

آمدم بنویسم به روایتی،
امروز سپندارمذگان است،
روز عاشقی ایرانیان کهن.
آمدم بنویسم به همین بهانه ساده،
بیا به کسانی که دوستشان داریم فکر کنیم و لبخند بزنیم.
خبر دادند هواپیمای محزونی که از تهران پر کشیده، به یاسوج نرسیده و سر به کوه دنا کوبیده،
٦٦ نفر را به کام مرگ کشانیده.
جیره ما از خبرهای بد عادلانه نیست، قومی هستیم که شاعر گفت:
هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم....
چقدر بنویسیم مردم ایران تسلیت؟
در آب و آتش و زلزله و بالای ابرها
می میریم.
در سلولهای انفرادی،
در جاده های ناامن،
در کوچه های امیرآباد،
در خوزستان بی هوا،
در خاک های غریب. می میریم،
و باز جان سختیم،
شوق فردای بهتر داریم.
حالا بلند شو، اشکهایت را پاک کن،
مادر غمگین دل خون، ایران.
فردا بهار خواهد شد،
فردا حتما بهار خواهد شد......