من با بخشی از صحبت های اول فائزه خانم و تمام صحبت های بخش دومشون و بخشی از نظرات کاربران دیگه موافقیم ! و نظر من اینه که در اینکه داستانی که در فیلم اتفاق میوفته قطعا تو جامعه هم زیاد دیده میشه و نمیشه کدمانش کرد ولی در عین حال کلمه سیاه نمایی کاملا وارد ! البته به سینمای ایراد وارده نه فیلم خاصی ! شما ببینید ماهیت سینما چیه ! سینما مگه وظیفه شبکه خبر رو داره که اتفاقات بد جامعه رو به تصویر بکشه ؟ که چی ؟ مردم ناامید، نا امید تر بشن ؟ سیاه نمایی به این معنی نیست که این اتفاق فیلم غیر واقعیه، سیاه نمایی یعنی فقط نقاط سیاه رو نشون دادن ! سینمای مملکت ما فقط داره نقاط تاریک رو نشون میده، بر خلاف تمام سینماهای جهان حتی هالیوود و بالیوود و ... ! شما بلا استثنا سینمای هالیوود رو میبینی که همیشه و همیشه و همیشه قهرمان محوره و جدیدا هم از اشلی استفاده میکنن که حتما زن توش استفاده بشه, سیاه پوست استفاه بشه، عرب استفاده بشه، شرقی و چشم بادومی استفاده بشه، اروپای شرقی و روسی هم استفاده بشه ! که یه فیلم اینترنشنال رو رقم بزن که حس همزاد پنداری جهان رو تحریک کنن و بعد تو زیر لایه همیشه اون مو بلونده چشم آبی آنژلا ساکسن رئیس و اسطوره همه ایناست که دوستان حول محور اون شخصیت میچرخه و نژاد قهرمان از جنس آمریکاییه ! بلا استثنا تو فیلم های قهرمان محورشون از پرچم آمریکا استفاده میشه، در صورت به جرات به تحقیق یکی از اساتید معتبر سینمای ایران میتونم بگم که هیچ فیلم معتبر ایرانی که جهانی شده درش پرچم ایران دیده نشده ! بله اونا تو زیرلایه هزار و یک مفهوم استفاده میکنن برای اینکه کشورشون رو معتبر نشون بدن ! همه هم فکر میکنن آمریکا سرزمین موعوده ! دیروز ترامپ رفته انگلیس، برید ببینید چجوری ده ها هزار نفر از مردم انگلیس که به بیش از صد هزار نفر جمعیتشون بود از ورود ترامپ اعتراض کردن ! رئیس جمهور کشور رویایی ! بله ، سینمایی ما هیچ عزت و افتخاری از ما نشون نمیده، فقط بدبختی و نا امیدی هامون رو نشون میده ! عوض اینکه سینما بیاد الگو بسازه، معیار بسازه، قهرمان بسازه؛ پر فروشترین فیلم هامون میشن امثال آینه بغل و نهنگ عنبر و این چرت و پرتا و که به خاطر حضور یه ستاره بچه خوشگل و یه ستاره طنز، میلیاردی میفروشه ! ببخشید سرتونو درد اوردم
اصلا بات موافق نیستم به نظرم سینما باید برای بیان دردها و رنج ها استفاده بشه البته نه به صورت کامل ولی رسالت واقعی هنر اینه اینیم که داری میگی هالیوود اینجوری هالیوود اونجوری به پیشینمون بر میگرده نمیدونم گریفیث(پدر هنر سینما)میشناسی یعنی جزء اولین کارگردانای سینمای جهانه اگه به کاراش نگا کنی میفهمی که چرا سینمای آمریکا(۹۰درصدش الآن این شکلیه) در عوض اگه به تاریخ سینمای ایران نه تاریخ نمایش و نمایش نامه نویسی ایران نه تاریخ داستان نویسی و حتی عقبتر یعنی به قصه نویسی ایران یعنی کتابهایی مثل مسالک المحستین و کتاب احمد هم نگا کنی میبینی ما ایرانیا همیشه از مسائل اجتماعی و سیاسی میگفتیم و البته اینم بدونیم که یک فیلم داستانی و روایی تبلیغ یک کشور نیست.
0 لایک
پاسخ دهید
1397/04/23
گزارش شما ارسال شد! متشکریم که در حفظ فضای فرهنگی منظوم ما را یاری میکنید
و البته شعر رو فراموش کردم شما حتی شعر حافظم که نگاه کنی میبینی که نسبت به مسائل سیاسی و اجتماعی دور و برشم واکنش نشون میداده(نه به صورت صرف البته)بعد از مشروطم که شعر ما و فقط انتقادی بود)به قول مهدی اخوان: قصه است این قصه،قصه درد است شعر نیست این عیار مهر و کین و مرد و نامرد است بی عیار و شعر محض خوب و عالی نیست هیچ همچون پوچ عالی نیست این گلیم تیره بختی هاست خیس خون داغ سهراب و سیاوشهاست روکش تابوت تختی هاست
0 لایک
پاسخ دهید
1397/04/23
گزارش شما ارسال شد! متشکریم که در حفظ فضای فرهنگی منظوم ما را یاری میکنید
من در مورد ماهیت رسانه صحبت میکنم. استفاده ای که ازش میشه ! شده داستان رپ فارسی : رپ بندری، رپ 6 و 8 ، رپ 6 و 9 و ... هزار یک داستانی که سر رپ در اوردن ! رپ واسه ما نیست، واسه غرب بود، واسه سیاه پوستای آمریکایی و آفریقایی که برای اعتراض بود ! ما با فرهنگ خودمون تلفیق کردیم و گند زدیم بهش. رسانه هم واسه ما نیست ! واسه غربه، آمریکا استاده رسانست ! ماهیت رسانه تزریق کردن حس امید به آینده و زندگیه در راستای رشد جامعه ! اصلا اصلا اصلا نمیگم که مشکلات مطرح نشه ! بشه ! ولی با تکنیک استفاده بشه ! مشکلات رو بگن، راه امید رو هم بگن نه اینکه چهره سیاه نشون بدن ک بیننده فقظ نا امید بشه ! خداوکیلی آرمان تو دوستت یه مشکلی داشته باشه, میری از غم و اندوه و مشکلاتش میگی ؟ که بیشتر ناراحت بشه و گریه کنه ؟ یا میری امید میدی بهش و قوت قلب میدی ؟ شما برو ببین قاتلی مثل کریس کایل که چیزی جز بچه و زن و جنازه رو تیر نزده تا رکورد کشتنش بره بالا، بعد هالیوود برای حمایت از غرور ملی و سیاست های خارجی کشورش میاد فیلم تک تیر انداز آمریکایی ( american sniper) رو میسازه و ببین چه با شکوه تو مراسم اسکار ازش تقدیر میشه و بهش جایزه میدن ! سینما یعنی این ! یعنی بچه کشتنه رو تو فیلم نشون بده ولی توجیه کنه ! تمام فیلم هایی که برچسپ سیاه نمایی بهشون میخوره، به نظر چه حس امیدی به بیننده تزریق کردن ؟ هیچ ! ابد و یک روز من چندین مرتبه با خانواده و اقوام و دوستانم دیدم و واکنش هاشونو بررسی کردم ! همه ناراحت شدن، ناراحتی توام با نا امیدی ! نه این نیست رسانه ! این سیاه نمایی محظه ! حتی تو اوج این وضعیت نا بسامان کشور ما هم، باز هم ملت کورسویی از امید دارن ولی به تصویر کشیده نمیشه .
2 لایک
پاسخ دهید
1397/04/24
گزارش شما ارسال شد! متشکریم که در حفظ فضای فرهنگی منظوم ما را یاری میکنید
نکته اول این که دیدم دوبارم دیدم نکته دوم بحث اینه که این فیلما رو کی میبینه؟به نظرت چند درصد از خانواده هایی که ابد و یک روزو دیدن عین خودشون بودنن؟بحث دقیقا نشدن دادنه باید نشون بدن نکته بعدی گوشی لپ تاپ تبلت تلویزیون رادیو تلفن مال غربه برگردیم به عهد حجر؟ نمیدونم میدونی یا نه ولی موقع شروع شروع نمایشنامه نویسی در ایران ایرانیا نمایشنامه هارو ایرانیزه میکردن مام سینما رو ایرانیزه کردیم(موفق بودیم)(زیر بارم نمیرم که نبودیم) و بازم میگم فیلم داستانی و روایی تبلیغ یک کشور نیست
0 لایک
پاسخ دهید
1397/04/24
گزارش شما ارسال شد! متشکریم که در حفظ فضای فرهنگی منظوم ما را یاری میکنید
هنر و رسانه اصلا نمیتونه محدود بشه به موضوعی خاص...همونطور که کتاب رمان عاشقانه داریم میتونیم رمان سیاسی یا فلسفی هم داشته باشیم...موسیقی هم همینطور....نقاشی /عکاسی/گرافیک و.... سینما هم همینطوره ...نمیشه گفت سینما وظیفش فلان کاره و باید در همان راستا گام برداره... این که در ایران فیلم های زیادی از درد جامعه وجود داره میتونه یه انتقاد باشه ولی این انتقاد برمیگرده به خلآ وجود باقی فیلم ها نه ضعف چنین فیلم هایی...ولی با بند آخرتون در مورد وضعیت سینمای ایران موافقم. با تشکر.
0 لایک
پاسخ دهید
1397/05/26
گزارش شما ارسال شد! متشکریم که در حفظ فضای فرهنگی منظوم ما را یاری میکنید
سلام. آقا من اکثر قریب باتفاق ری ویو ها و نظراتت رو خوندم. شاهده خیلی از کری خونی و کل کل هات هم بودم. نمی دونم چندسالته ولی میدونم خطوط ذهنی مشخصی داری و با اینکه عقیده ت برات مهمه و خودت بدستش آوردی اما از حق هم عُدول نمیکنی و حرف راست رو میپذیری و دمت گرم. اما یه چیزیو خیلی وقته میخوام بهت بگم. ببین داش مرتضی؛ سوای محبوبیت یا منفور بودن ما انسانها در هر جامعه و اجتماعی، یه قانون نانوشته اما مهم و اساسی وجود داره که میگن "مارک توآین" گفته . فرقی نداره کی گفته. جمله درستیه بنظرم. "بهتر است دهان خود را ببندید و ابله به نظر برسید
تا اینکه آن را باز کنید و همه تردیدها را از میان ببرید"
من از خود مهران مدیری هم شنیدم که میگفت:"توضیح دادن آدم رو در موضع ضعف قرار میده.هرچی بیشتر توضیح میدی،بیشتر بازنده به نظر میای." نمیگم جواب کسی که باهات مخالفت میکنه رو نده. بده. اما اگر میبینی از بنیان باهم اختلاف دارید و این تفاوت نظراتتون خیلی بیخ داره، بیخیالش شو. خودتو خسته نکن جوون. ریلکس باش. ببخشید زیاد شد. حرفی بود که حس میکنم باید میزدم :)
0 لایک
پاسخ دهید
1398/01/31
گزارش شما ارسال شد! متشکریم که در حفظ فضای فرهنگی منظوم ما را یاری میکنید
بیوگرافی آرتاس منتیل
The Things We Love Destroy Us Every Time, Lad. Remember That چیزهایی که دوستشون داریم، همیشه ما را نابود میکنند. یادت باشه :)
اینیم که داری میگی هالیوود اینجوری هالیوود اونجوری به پیشینمون بر میگرده نمیدونم گریفیث(پدر هنر سینما)میشناسی یعنی جزء اولین کارگردانای سینمای جهانه اگه به کاراش نگا کنی میفهمی که چرا سینمای آمریکا(۹۰درصدش الآن این شکلیه)
در عوض اگه به تاریخ سینمای ایران نه تاریخ نمایش و نمایش نامه نویسی ایران نه تاریخ داستان نویسی و حتی عقبتر یعنی به قصه نویسی ایران یعنی کتابهایی مثل مسالک المحستین و کتاب احمد هم نگا کنی میبینی ما ایرانیا همیشه از مسائل اجتماعی و سیاسی میگفتیم
و البته اینم بدونیم که یک فیلم داستانی و روایی تبلیغ یک کشور نیست.
شما حتی شعر حافظم که نگاه کنی میبینی که نسبت به مسائل سیاسی و اجتماعی دور و برشم واکنش نشون میداده(نه به صورت صرف البته)بعد از مشروطم که شعر ما و فقط انتقادی بود)به قول مهدی اخوان:
قصه است این قصه،قصه درد است
شعر نیست این عیار مهر و کین و مرد و نامرد است
بی عیار و شعر محض خوب و عالی نیست
هیچ همچون پوچ عالی نیست
این گلیم تیره بختی هاست خیس خون داغ سهراب و سیاوشهاست روکش تابوت تختی هاست
شما اولین کسی بودید که علیه من گارد نگرفتید و با حرف من موافق بودید
شده داستان رپ فارسی : رپ بندری، رپ 6 و 8 ، رپ 6 و 9 و ... هزار یک داستانی که سر رپ در اوردن ! رپ واسه ما نیست، واسه غرب بود، واسه سیاه پوستای آمریکایی و آفریقایی که برای اعتراض بود ! ما با فرهنگ خودمون تلفیق کردیم و گند زدیم بهش.
رسانه هم واسه ما نیست ! واسه غربه، آمریکا استاده رسانست ! ماهیت رسانه تزریق کردن حس امید به آینده و زندگیه در راستای رشد جامعه !
اصلا اصلا اصلا نمیگم که مشکلات مطرح نشه ! بشه ! ولی با تکنیک استفاده بشه ! مشکلات رو بگن، راه امید رو هم بگن نه اینکه چهره سیاه نشون بدن ک بیننده فقظ نا امید بشه ! خداوکیلی آرمان تو دوستت یه مشکلی داشته باشه, میری از غم و اندوه و مشکلاتش میگی ؟ که بیشتر ناراحت بشه و گریه کنه ؟ یا میری امید میدی بهش و قوت قلب میدی ؟ شما برو ببین قاتلی مثل کریس کایل که چیزی جز بچه و زن و جنازه رو تیر نزده تا رکورد کشتنش بره بالا، بعد هالیوود برای حمایت از غرور ملی و سیاست های خارجی کشورش میاد فیلم تک تیر انداز آمریکایی ( american sniper) رو میسازه و ببین چه با شکوه تو مراسم اسکار ازش تقدیر میشه و بهش جایزه میدن ! سینما یعنی این ! یعنی بچه کشتنه رو تو فیلم نشون بده ولی توجیه کنه !
تمام فیلم هایی که برچسپ سیاه نمایی بهشون میخوره، به نظر چه حس امیدی به بیننده تزریق کردن ؟ هیچ ! ابد و یک روز من چندین مرتبه با خانواده و اقوام و دوستانم دیدم و واکنش هاشونو بررسی کردم ! همه ناراحت شدن، ناراحتی توام با نا امیدی ! نه این نیست رسانه ! این سیاه نمایی محظه ! حتی تو اوج این وضعیت نا بسامان کشور ما هم، باز هم ملت کورسویی از امید دارن ولی به تصویر کشیده نمیشه .
نکته دوم بحث اینه که این فیلما رو کی میبینه؟به نظرت چند درصد از خانواده هایی که ابد و یک روزو دیدن عین خودشون بودنن؟بحث دقیقا نشدن دادنه باید نشون بدن
نکته بعدی گوشی لپ تاپ تبلت تلویزیون رادیو تلفن مال غربه برگردیم به عهد حجر؟
نمیدونم میدونی یا نه ولی موقع شروع شروع نمایشنامه نویسی در ایران ایرانیا نمایشنامه هارو ایرانیزه میکردن مام سینما رو ایرانیزه کردیم(موفق بودیم)(زیر بارم نمیرم که نبودیم) و بازم میگم فیلم داستانی و روایی تبلیغ یک کشور نیست
نمیدونم، بازم نظرت محترمه و موفق باشی جیگر :)
سینما هم همینطوره ...نمیشه گفت سینما وظیفش فلان کاره و باید در همان راستا گام برداره...
این که در ایران فیلم های زیادی از درد جامعه وجود داره میتونه یه انتقاد باشه ولی این انتقاد برمیگرده به خلآ وجود باقی فیلم ها نه ضعف چنین فیلم هایی...ولی با بند آخرتون در مورد وضعیت سینمای ایران موافقم. با تشکر.
آقا من اکثر قریب باتفاق ری ویو ها و نظراتت رو خوندم. شاهده خیلی از کری خونی و کل کل هات هم بودم. نمی دونم چندسالته ولی میدونم خطوط ذهنی مشخصی داری و با اینکه عقیده ت برات مهمه و خودت بدستش آوردی اما از حق هم عُدول نمیکنی و حرف راست رو میپذیری و دمت گرم.
اما یه چیزیو خیلی وقته میخوام بهت بگم.
ببین داش مرتضی؛ سوای محبوبیت یا منفور بودن ما انسانها در هر جامعه و اجتماعی، یه قانون نانوشته اما مهم و اساسی وجود داره که میگن "مارک توآین" گفته . فرقی نداره کی گفته. جمله درستیه بنظرم.
"بهتر است دهان خود را ببندید و ابله به نظر برسید
تا اینکه آن را باز کنید و همه تردیدها را از میان ببرید"
من از خود مهران مدیری هم شنیدم که میگفت:"توضیح دادن آدم رو در موضع ضعف قرار میده.هرچی بیشتر توضیح میدی،بیشتر بازنده به نظر میای."
نمیگم جواب کسی که باهات مخالفت میکنه رو نده. بده. اما اگر میبینی از بنیان باهم اختلاف دارید و این تفاوت نظراتتون خیلی بیخ داره، بیخیالش شو. خودتو خسته نکن جوون. ریلکس باش.
ببخشید زیاد شد. حرفی بود که حس میکنم باید میزدم :)