در شعاری بودن اثر شک داشتم ! فیلم به اصطلاح روشنفکرانه بود اما کلا با پیچیدگی و غیر قابل فهمی روبرو بود ! قهرمانی که روایت میکرد در پایان داستان با کشته شدن کشید زیر قهرمان سازی و قهرمان محور بودن داستان ! فیلمنامه پر از تناقض های قهرمانی که در پایان داستان میگفت ، قهرمانان همیشه قربانی میشوند و همین موضوع بود که قهرمان رو خنثی میکرد و ذهن مخاطب رو بعد از فیلم به تفکر دور نگه داره ! من که کلا خوشم نیومد از اثر ! برخی از بازیگران به شدت نادرست انتخاب شده بودند مثل پولاد کیمیایی و بعضی هم غیر حرفه ای کار کرده بودند ! خلاصه اینکه با این روشنفکرانه ساخت حال نکردم و در پایان اینکه مسعود کیمیایی با ساده ساختن میان مردم محبوب شده بود اما با این اثر خودش رو از فضای باقی فیلم های ساخته شدش دور کرد ! با برخی از ویژگی هایی هم که مثال زدی به شدت موافقم !