فیلم ریتم بسیار تندی داشت. شاید اتفاقات درون فیلم از اول تا آخر فیلم در طول زندگی عادی برای سالیان سال طول بکشد. گاهی دیالوگ ها رو نمی فهمیم مخصوصا دیالوگ های یکی از برادران که کمی کم عقل میزد. بازی ها خوب بود البته نوید همان بازی ابد و یک روز خود را تکرار کرده بود.
به نظر بنده اتفاقا فیلم ریتم خوبی داشت ، یکدست و صدالبته متفاوت بود ، بدون اتلاف وقت و بدون طی کردن مسیری بی راهه ، فیلم محتوای خودش را به راحتی به بیننده القا می کند ! بازی ها هم که بسیار قوی بود ؛ عکس شما بنده بازی نوید محمدزاده را کاملا متفاوت با آثار قبلی وی میبینم ، از آن قدرت و صلابت همیشگی وی در حین دیالوگ گویی کاملا کاسته شده و کارکتری خجالتی ، ترسو و متفاوت را این بار بازی میکند ! این ها را به رقابت دلپذیر نوید محمدزاده و فرهاد اصلانی در طول فیلم به همراه نابازیگران با استعداد اضافه کنید !
2 لایک
پاسخ دهید
1397/07/12
گزارش شما ارسال شد! متشکریم که در حفظ فضای فرهنگی منظوم ما را یاری میکنید