الهام فرهنگ

صحنه‌پردازی و بازی‌ها و کارگردانی و فیلمبرداری و صداگذاری خیلی قوی بود و به نظرم در حد استانداردی بود.
از نکات مثبت فیلم این بود که انقدر فیلمساز شرف داشت تا حرفش رو مطبوعاتی نسازه و درگیر نکات ژورنالیسمی نشه.
و یه نکته مثبت دیگه اینکه شجاعت داشت و پای شعارش واستاده و داره حرفش رو محکم میزنه.
اما فیلم خالی از ضعف نیست، باید بیاییم عمیق‌تر در مورد فیلم فکر کنیم و حرف بزنیم. بنا به اصول زیبایی‌شناسی و مخاطب‌شناسی فیلم، فیلمی که در مخاطب «حرکت» و «اراده» برای تغییر و رشد ایجاد نکنه، فیلم خوبی از نظر اجتماعی نیست. چه بسا چنین فیلمی موجب منفعل‌سازی مردم بشه.
ضمن اینکه فیلم شدت اغراق زیادی در «انتخاب» روایتش داشت. این میزان از اغراق رو بگذارید کنار این نکته که بخشی از جامعه رو نشون میده که شاید جمعیت اونها به یک هزارم درصد هم در ایران نرسه.
خب مگه عیبی داره که فیلم به یک هزارم درصد کشور بپردازه؟ نه عیبی نداره! فیلمساز میتونه هر جامعه خاطبی رو در فیلمش بهشون بپردازه. ولی اگه این نوع پرداخت موجب فعال‌سازی اراده‌های مردم برای حل مشکل نشه و صرفا اونها را خلسه ببریم، دقیقا داریم مثل همون گنگ معتاد فیلم عمل میکنیم و همون بدی‌هایی رو که بهشون منتقد بودیم گسترش میدهیم. اگه این نوع نمایش یک‌هزارم درصدی موجب بشه که مخاطب موضوع رو به کل کشور تسری بده.