یکی از دلچسب ترین فیلم های ایرانی ای که دیده بودم بود. زمان فیلم زیاد بود ولی خسته کننده نبود. مهم اینه که فیلم نگاه یک دختر بچه به جنگ رو تونسته به باور مخاطب اش بشونه. دختری که آرمان های زیادی داره. چقدر اون انیمیشن های فیلم رو دوست داشتم! ابتدایی بودن ولی همین سادگی شون بود که منو عاشق اش کرد. سادگی و صداقتی که با کل فیلم همخونی داشت.
نفس در زمینه انزجار از جنگ، بشدت و براحتی تمام رقبای خودش رو از میدون به دَر کرد.همین.