آنچه از دل برآید لاجرا بر دل نشیند.بهترین توصیف برای این فیلم همینه.یه فیلم از جنس زندگی کاملا ملموس هیچ چیز غریبه ای تو فیلم وجود نداره.همه چیو با تمام وجود حس میکنیم.شکل کار شبیه کارهای اصغر فرهادیه که خب با توجه با علاقهی پیمان معادی به ایشون چیز عجیبی نیست و البته ایراد دارم نیست.فیلمبرداری فوق العاده قاب بندی های ناب که از آقای کلاری همین انتظارم میرفت.یه سیامک انصاری معرکم وجود داره که بازیش واقعا شایسته تقدیره.نکته عجیب لیلا حاتمیه که در نیمهی اول فیلم اصلا خود همیشگیش نبود.موسیقی دلچسب که دور از انتظارم نبود.در بحث خود فیلمنامه با اینکه فیلمنامه بسیار لطیفه با اینکه در یک قسمت گرهگشایی اتفاق میفته اما عمدهی کار نصفه و نیمه رها میشه.جلوه های ویژم در پلانی که استفاده شد بسیار ضعیف بود. سوالی که من از افرادی که میرن وای آمپول میبینن اینه که اصلا به این لوده بازی خندیدن این فیلم کمدی نیست اما همه قهقهه میزنن در بعضی صحنه ها. من به شخصه پیشنهاد میدم ارزش چندبار دیدن هم داره