نمایشنامهای که کارگردان برای اقتباس انتخاب کرده دست و پایش را برای پردازش داستان و شخصیتها میبندد و این موضوع به فیلم هم لطمه زده و پایان آن را ناقص گذاشته است.
در پایان فیلم مشخص نمیشود که سرنوشت خانه و آن همه جدال برای آن چه میشود و نسرین با راه رفتن بر لبه جدول چه سرنوشتی خواهد داشت.
همه چیز معلق میماند، بدون نشان دادن مفهوم یا پیام خاصی.
فیلم رو زمانی که به شبکه نمایش خانگی اومد دیدم و الان درست یادم نیست داستان در مورد چی بود اما پایانش خوب تو ذهنم مونده به نظر من با توجه به اینکه کفشاشم در آورده بود یه جور حس رهایی رو به بیننده القا میکرد، انگار کاراکتر پانته آ بهرام (به گفته خودتون نسرین) از همه مشکلات و دشواریها خودش رو رها کرد و یه جور آزاد شدن رو نشون داد
البته این برداشت منه و ممکنه از نظر بقیه درست نباشه!
2 لایک
پاسخ دهید
1397/09/30
گزارش شما ارسال شد! متشکریم که در حفظ فضای فرهنگی منظوم ما را یاری میکنید
اما پایانش خوب تو ذهنم مونده
به نظر من با توجه به اینکه کفشاشم در آورده بود یه جور حس رهایی رو به بیننده القا میکرد، انگار کاراکتر پانته آ بهرام (به گفته خودتون نسرین) از همه مشکلات و دشواریها خودش رو رها کرد و یه جور آزاد شدن رو نشون داد
البته این برداشت منه و ممکنه از نظر بقیه درست نباشه!