کارگردان به دنبال جناحی خاص است که در دو جناح قرمز و آبی فیلم نباشد و از طرفی نمی خواهد برخی نظام سلطنت طلب شاهنشاهی را دوباره رو کنند و کنایه هایی نیز به برخی شبکه های وابسته به این ها دارد و خود را فرا جناحی میداند و فیلم را در قالب فراجناحی می سازد.
در فیلم کنایه های بسیاری به ارگان های مختلف داریم البته با نماد گرایی و نشانه شناسی.
و شاید برخی افراد برخی کنایه ها و نشانه ها و نماد ها را نشناسند که اگر این طور باشد برای آنها فیلم مارموز یک کمدی معمولی و سطحی به نظر می آید و ممکن است فیلم را دوست نداشته باشند.