جیم میم

"پوزه چرمی" می‌داند چه می‌خواهد بگوید، انگیزه خوبی دارد برای گفتن، ولی شاید در چگونه گفتن آن هر از گاهی دچار لکنت می‌شود.

"پوزه چرمی" روایتگر انسان‌هایی‌ است که مدت‌هاست جامعه آن‌ها را خلع سلاح کرده...

انسان‌هایی که امنیت را در انزوا پیدا می‌کنند ولی حتی در پایان نیز خلوت خود را مامن قابل اطمینان نمی‌یابند.

انسان‌هایی که از اسیر شدن در سرکوفت‌ها و حقارت‌های جامعه، پناه می‌آورند به اسارت در آوردن خود.
انسان‌هایی که از پوست خودشان نیز خسته می‌شوند، از لباس‌شان ...

انسان‌هایی که می‌خواهند سر افکندگی‌های تحمیل شده را از پوزه‌های به خاک مالیده شده را با پوزه بستن جبران کنند، با دهان‌بندی از سکوت !!!