تگزاس یا چگونه روح فیلم آبگوشتی های قبل انقلاب را شاد کنیم؟ مدت زمان زیادی ست که سینماگران ایرانی به کلِ بینندگان ایرانی فهمانده اند که تجمع چند بازیگر خوب در یک فیلم، بهیچوجه نشان دهنده خوب بودن فیلم نیست. این را میشود از مارموز،خانم یایا،به وقت شام،کاتیوشا و... فهمید.اکنون هم با دیدن نسخه مفت و مجانی تگزاس این باور در بیننده فهیم ایرانی تقویت می شود که دیگر از حمیدخان فرخ نژاد هم نباید انتظار زیادی داشت. بهرحال زندگی ایشان در خارج از کشور هزینه بردار است و پول با کسی شوخی ندارد و کسی نباید با پول شوخی داشته باشد!!! چه رسد به نوباوگان سینمای ایران؛زوج تازه متولد شده سام_پژمان که سام شان باید از پس مخارج خارج نشینی اش بربیاید دیگر!! هان؟؟ بهرحال. اگر بلیط سینماها را در تهران 16 و 8 هزار تومانی حساب کنیم و در شهرستان ها 8 و 4 هزار تومانی و میانگین هر بلیط را 9 هزار تومان درنظر بگیریم و فروش این فیلم را تقسیم بر این 9 هزار تومان کنیم به عدد تقریبی 1میلیون و 600هزار بیننده این فیلم میرسیم که جگر بنده برای شان سوخت که هزینه گزافی برای دیدن اثری دادند که حتی به دابسمش های اینستاگرامی هم نزدیک نبود؛ چه رسد به فیلم سینمایی... پس خیلی متعجب فروش فیلم نشوید. بلیط ها گران است برادر؛ بلیط ها گران است. بلی. خوشا خودم که هیچ هزینه ای بابت این اثر ماقبل مقوا ندادم. والسلام.