سید محمد موسوی

اکسیدان یا آیا خنداندن قیمت ندارد؟
باور کنید سیستم سینمای ایران به سمتی می رود که اگر یک بچه 5ساله هم بداند چگونه دوربین را روشن کند، میتواند فیلمی بر پرده سینما داشته باشد!! البته من در این فیلم و در آثار بسیاری از دو دهه اخیر، یک دلیل روشن برای وجود برخی بازیگران مطرح در فیلم های ضعیف می بینم و آن همان غمِ نان است که امیرجعفری، در برابر فریدون جیرانی،در برنامه هفت، بدان اشاره کرد. بهرحال بازیگران هم دغدغه های مالی خویش را دارند و باید به فکر زمستان هم باشند!! بگذریم.
در اکسیدان شما با دو موضوع جدید مواجه اید. یکی ترنس های مغفول مانده در جامعه و دیگری مسئله تغییر دین. اما نه مشکل ترنس ها و نه مسئله ارتداد در جریان فیلم به جواب نمی رسد. فقط دستمایه فروش فیلم قرار می گیرد. در همین حد عبث و در این حد بی معنی.
بازی امیرجعفری بسیار تکراری و اداهای جواد عزتی تکراری تر.
عدم وجود فیلمنامه و فقدان معنی در سراسر فیلم موج می زد و در ذوق.
باقی جریانات را هم بگذریم بهتر است.
اکسیدان ؛ فیلمی با طعم گزنده ابتذال