"سروِ زیرِ آب"، فیلمی با ابعادی بزرگتر از "ملکه" با همان تمرکز همیشگیِ جناب "محمدعلی باشه آهنگر" بر روی جنبههای انسانی جنگ و روایت شاعرانهی قصههای کمتر شنیده شده از آن
نقاط قوت فیلم، جلوههای بصری و کارگردانی آن است ولی پاشنه آشیل فیلم و نقطه ضعفِ بزرگش فیلمنامه است و اینکه حتی برای کوچکترین نقشهایش از بازیگران چهره استفاده شده است در حالی که میتوانست از هنرجویان بازیگری نیز استفاده شود.