علیرضا حیدری

سلام... فیلم قانون مورفی را تنها در همان زمان شروع و تعقیب و گریز های ابتدای فیلم میتوان ارزیابی مثبت داشت و از زمان حضور در بیمارستان و بازی بسیار نامناسب رئیس پلیس دیگر نمی شود امیدی به فیلم داشت هرچند که تلاش می کند با برخی صحنه های اکشن همانند تعقیب و گریز در شهر و بازاری درشمال راهی برای نجات فیلم پیدا کند و یا برخی از صحنه هایی که تصورات ذهنی و وهم انگیز امیر جدیدی را نشان می دهد و یا همان سکانس موسیقی در انبار پرتقال و یا تعقیب و گریز های در انزلی و مرداب اما فیلم نمی تواند از قانون مورفی داستانی با قصه ای مناسب و منسجم را ارایه دهد بلکه فقط تلاش می کند تا برخی از لوس بازی های تجربه شده در خندوانه را به شکل سینمایی تکرار کند... استفاده از توانایی های ارشا اقدسی هم نمی تواند فیلم را نجات دهد چرا که اساس قصه و کارگردانی در ساخت فیلم به ظاهر سرگرم کننده و بدون محتواست... شاید بشود گفت که رامبد می خواهد از برند سازی که در تلویزیون تجربه کرده و در آن هم اکنون ناموفق است به شکل سینمایی تلاش کند که بار دیگر درجامعه هنری خود را حفظ کند... اساسا روحیه کارگردان همان روحیه معلم های اردوی دبستانی و دبیرستانی است که تلاش می کنند تعریفی از اوقات فراغت ارایه کنند ولی همیشه ناموفق بوده اند و اکنون مجموعه ای از لوس بازی و ادا و اطوار را در شبکه 20 تلویزیون شاهد هستیم که با خندوانه ای که چند سال پیش استارت آن زده شد خیلی فاصله گرفته و ناموفق همچنان اصرار به ادامه دارد... در این ورژن سینمایی حتی حضور سیروس گرجستانی این بازیگر توانمند به تمسخر گرفته می شود و معلوم نیست این اداها چرا باید نشان داده شود و یا بازی امیر جعفری که نشان داده چقدر در سینما توانایی بازی های خوب را دارد دراین فیلم در حد بازی سبک و سخیف ظاهر می شود و ازهمه تعجب برانگیز تر اینکه امیر جدیدی چرا باید در شرایطی که بازی های قابل دفاع دارد این نقش را بپذیرد ؟ آیا همه این ها به خاطر تعارف و رودرواسی با رامبد است یا مبلغ قرارداد وسوسه کننده بوده است؟ به هر تقدیر فیلم قانون مورفی حتی در اندازه فیلم های بزن بکوب های رایج سینمای ایران که نیست بماند که تجربه ای ناموفق از کارگردانی است که قبل از نگار شاهد فیلم سینمایی بهتر از این از او بوده ایم ... شاید رامبد این بار شیفته تروکاژ و پروداکشن خاص از تمهیدات سینمایی بوده است که تصمیم به ساخت این فیلم گرفته که در واقع همین بخش از کار را میتوان نقطه قوت فیلم دانست و به او در این تجربه خدا قوت گفت و یک توصیه دیگر اینکه بهتر است خودش در فیلمش بازی نکند چرا که وقتی کارگردانی کارکشته از او بازی می گیرد او درخشان در نقش حاضر می شود تا اینکه در فیلم خودش حضور داشته باشد... با این همه دیگر او را بیشتر یک برنامه ساز تلویزیون برای همین شبه بیست سوالی ها بدانیم بهتر است تا کارگردان سینما و یا توصیه کنیم که او هم اقدام به ساخت سریال در تلویزیون یا شبکه خانگی نماید بلکه حد و اندازه آن قواره تن او گردد...