مهدی مهربان

معمولا دو ها از یک بدتر می شوند و من هم میترسیدم این اتفاق برای مهدویان تکرار شود اما رد خون بسیار کار شده بود حتی بیشتر از قبلی در همه زمینه ها و فیلمی بهتر از آب درآمده بود.
داستان فیلم مربوط به سال های قطعنامه و بعد از قطعنامه می شود. دکور و طراحی صحنه بسیار عالی بود. کلا در فرم و محتوا از بقیه فیلم های جشنواره جلوتر بود اما ممکنه برخی که فیلم را نگاه می کنند به حوادث اون زمان و سخصیت های اون زمان آشنا نباشند چرا که کد های زیادی در فیلم به ما میدهد فلذا فیلم برایشان معمولی به نظر برسد.
شخصیت ها همان شخصیت های ماجرای نیمروز ۱ می باشند که ۷ سال پیرتر شده اند و هر کدام به کاری مشغول هستند و به واسطه اتفاقی دور هم جمع می شوند.
این شکل فیلم سازی مهدویان و این دوربین خاص او باعث شده که برخی عادت داشته باشند.