مسخره باز یک بازی کثیف تئاتری ست نه یک فیلم سینمایی که فیلمساز داعما سعی دارد با صحنه های اکشن و وسترن و استفاده داعم از ارجاعات به فیلم های مختلف فیلم را سینمایی کند اما به هیچ وجه موفق نمیشود.میزانسن ها کاملا به صحنه تئاتر تعلق دارند دکوپاژ ها انگار وظیفه دارند در بهترین حالت کار را به یک تله تئاتر تبدیل کنند. بازی ها و بیان ها به شدت تئاتری است و تنها کسانی که بازی سینمایی دارند و موفق نمیشوند بابک حمیدیان و رضا کیانیان هستند و حتی هدیه تهرانی هم اگر از لحن و بیانش بگذریم میمیک و بدن بسیار تئاتری است و کسی که موفق میشود تئاتری ترین بازی را ارائه دهد علی نصیریان است. مشکل دیگر این فیلم در سی دقیقه فینال بسیار بدون ریتم حرکت میکند. یعنی اینکه به چندین فیلم کوتاه مجزا تبدیل میشود تا سکانسی از فیلم و چندین و چند پایان دارد. در نهایت ولی نمیشود از فیلمبرداری نورپردازی موسیقی و طراحی صحنه فوق العاده خوب گذشت کرد.