سید محمد موسوی

اما چه چیز فیلم "گذر موقت" را از یک اثر سینمایی دور کرد؟؟ آن چیز فقط و فقط شیوه ساخت فیلم بود که به نمایش روی صحنه میماند تا فیلم سینمایی. و مخاطب هرچه سعی می کند خود را در دنیایِ فیلم سینمایی بیابد ؛ نمی تواند و در تمامِ لحظاتِ فیلم حس تماشایِ تئاتر به وی دست می دهد و این موضوع خرمنِ هاشمی را برباد می دهد و رشته های او را پنبه می کند. این سان واماندگی در تئاتر را نمیتوان سینما نامید. اثر خوبی بود. ولی فیلم سینمایی نبود. شاید لوکیشن های بسته فیلم مانند بیمارستان و تئاتر مخروبه(که خود نوعی استعاره بود) و خانه ای که در آن جشن گرفته بودند و خیاط خانه و نوع دیالوگ گفتن ها و شکل بازی ها و استعارات و ایهام ها و ... همچین حسی را منتقل کنند(مانند آن پلان که زنان خیاط با ابهتی کمتر دیده شده؛لباس های رزمی مردانه به تن کردند و چادر برسر گذاردند)اما بیشترین دلیل نماهای بسته و نماهای تاریک فیلم بودند که حس نشستن روی صندلی سالن تئاتر را متجلی می ساختند.
بهرشکل افشین هاشمی از خسته نباشیدَ ش فاصله گرفته است و به گذری موقت بسنده کرده. ولی می شود به او زمان داد که سینما بسازد.سینمایِ سینمایی. نه سینمایِ نمایشی.