درسته که لاتاری کمی دچار شعازدگی شده . اما به نظرم این مقدار شعارزدگی بد که نیست هیچ ، لازم هم هست . موضوع فیلم موضوع خیلی حساسیه که مخاطب رو خیلی جذب میکنه . موضوع قاچاق دختران ایرانی مسئله تازه ای نیست اما در حوزه سینما روش کار نشده بود و اثری با این موضوع تا به حال ندیده بودیم به همین دلیل هم هست که موضوع بکریه و نیاز بود که در این زمینه فیلم ساخته بشه . اما به دلیل حساس بودن موضوع و شاید ترس از ممیزی دار شدن فیلم، هیچ کارگردانی جرئت ورود به این موضوع رو نداشت . اما آقای مهدویان با جسارت تمام حتی به یک کشور خارجی میره تا فیلمشو بسازه . آثار آقای مهدویان یه ویژگی خاص داره . اونم اینه که ایشون پروژه هاشون رو با یه سری از بازیگرای مشترک درست می کنند اما در هر فیلم یک یا دو بازیگر جدید به مجموعه بازیگرای اصلی فیلماشون اضافه می کنن . این نشون دهنده اینه که ایشون تلاش دارن در هر فیلم ، بهتر از فیلم قبلی عمل کنن . و واقعا هم تا حالا همینطور شده و خوب عمل کردن . اما نکته ای که من می خوام بگم اینه : این مسئله که هر کارگردانی هروقت می خواد فیلم بسازه همیشه با یه سری از بازیگرای خاص پروژشو پیش میبره . اما این چندان کار درستی نیست . به این کار اصطلاحا باندبازی میگن . گرچه فیلمهایی که با بازیگرای تکراری اما خوب میسازن احتمالا همیشه خوب از آب در میاد اما باید دایره بازیگرانشون رو گسترده تر کنن و به بازیگران جوان تر و حتی بازیگران مشهوری که به هیچ جایی وصل نیستن هم اجازه بازیگری بدن . این متاسفانه امروز در بسیاری از فیلم ها دیده میشه که کارگردان ها از بازیگران مخصوص خودشون استفاده می کنن و متاسفانه در بین اکثر اقشار فیلمساز چه دفاع مقدسی و چه طنز و چه اجتماعی رایج شده و این خوب نیست و باید جلوش گرفته بشه تا بازیگران دیگه هم رشد کنن .