سامان راحمی

با توجه به امتیاز فیلم و بعضی نظرات که می گفتن نسبت به بقیه فیلم های با موضوع ویروس واگیردار یک سر و گردن بالاتره دانلود کردم و دیدم و باید بگم که خیلی خوب بود...
بر خلاف سایر فیلم ها که انگار هدفشون ایجاد یک سری صحنه های اکشن و دلهره آوره و چنین موضوعی صرفاً دستمایه رسیدن به این هدفه و داستان یک ویروس همه گیر خیلی باورپذیر از آب در نمیاد، در این فیلم گویا این موضوع، حتی به عنوان فرض محال، به مدت 2 ساعت باور شده و نویسنده در پی پاسخ به این سؤال که "عاقبت چه می شود؟" سناریویی تحقیق مانند با رویکرد اخلاقی-اجتماعی خلق کرده که در نتیجه اون یک سوم آغازین فیلم حالتی مستند گونه پیدا کرده...در این فیلم به نسبت سایر نمونه های متناظر خیلی با شبه-زامبی ها مواجه نیستیم و بیشتر تلاش شده تا تمرکز بر روی بازماندگان و تنازعشون برای بقا قرار بگیره. در این فیلم ارزش های اخلاقی به عنوان لازمه بازسازی تمدن معرفی میشه و آنچه که مرز میان دوست و دشمن، سالم و بیمار، هنجار و ناهنجار رو ایجاد میکنه همینه، در غیر اینصورت انسان ها و شبه-زامبی ها (یا زامبی ها و شبه-انسان ها) جایی در کشتی نوح اصلاحات نداشته و همگی - به یک اندازه - محکوم به فنا هستند و به قول سرگرد وِست همه چیز روال طبیعی خودش رو داره و این فقط آدمها هستند (و نه بیماری) که دارند همدیگه رو می کشند.
از دیگر تفاوت های این فیلم نسبت به همتایانش میشه به این موارد اشاره کرد که با گروهی دانشمند پزشکی که در حال جستجو برای درمان باشند روبرو نیستیم...اهداف شخصیت های داستان با گذر زمان و با تغییر تعبیر اونها از نجات نهایی، عوض میشه و همچنین فیلم در سکانس هایی از صحنه های درگیری به صورت غیرمنتظره از موسیقی به نسبت قوی و زیبایی با فضای تراژیک بهره میبره ووووو
اگر همه اینها کافی نبودند تا شما رو برای دیدن این فیلم قانع یا ترغیب کنند توجهتون رو به نام هایی نظیر Cillian Murphy و Brendan Gleeson معطوف می کنم که در این فیلم به ایفای نقش پرداخته ن و به نوعی حکم مهر تأیید رو دارن...دیگه خود دانید!