آرمان عسگری

داشتم فکر میکردم اگه همچین سریالی تو ایران ساخته میشد چه حرفایی پشتش زده میشد خصوصا اگه سریال برد جهانی داشت
داستان رازهایی که سر آخر منجر به خودکشی دردناک یک دختر نوجوون شد رازهایی که توی اون آزار اذیت جنسی مورد تجاوز قرار گرفتن شاهد تجاوز بودن بدنام شدن و بدبینی و چیزهای دیگه.
توی فیلم ما جامعه‌ای از جوونا رو میبینیم که اکثرا معتادن پر از نگاه جنسین به روش های مختلف عقده های خودشونو خالی میکنن.محیطی که هیچکس توش بی خطا نیست از خود دختر بگیر تا مشاور مدرسه.نشون دادن صرف مشکلات.
اگه همچین چیزی توی ایران ساخته میشد حتی اگه از زیر تیغ سانسور میگذشت کیهان تیتر میزد سیاه نمایی ما اصلا از اینا نداریم توطئه دشمنانه غرب پول داده و اینا.دلواپسان فریاد که آااای آبروی ایرانو به صلابه(امیدوارم درست نوشته باشم)کشیدن.مردمان بیکار زیر پست عوامل خانوادشونو مورد عنایت قرار میدادن.
فقط ما فیلم و سریال اجتماعی نمیسازیم تازه اونوریا خیلی تیز تر و مستقیم تر میسازن(کاری به کیفیت ندارم)