سید محمد موسوی

"گرگ بازی" ؛ بازی با اعصاب مخاطب

نکته:در ابتدا اجازه دهید تکلیف یک مفهوم را با یکدیگر روشن کنیم:
"پایانِ باز" یک مفهوم است به معنای اینکه ((فیلمساز شما را به چالشی دعوت میکند که خودتان انتخاب کنید که فیلم چگونه تمام شود)). اما "بدون پایان" یعنی ((فیلمنامه نویس کم آورده یا فیلمساز عامدانه نخواسته به مخاطب در قِبال گره های فیلم پاسخ دهد.)) بنابراین "پایانِ باز" و "بدون پایان" دو مفهوم جداگانه هستند و ربطی بهم ندارند. فیلم "گرگ بازی" یک فیلم بدون پایان است؛ نه یک فیلم با "پایانِ باز". یعنی کارگردان مخاطب را دور زده است.
"گرگ بازی" یک فیلم در ژانر معمایی-جنایی ست که اولین اثر "عباس نظام دوست" در کِسوَتِ کارگردانی ست. علی القاعده او میخواسته اولین اثرش خیلی متفاوت باشد که اینطور نشد. شاید او کلیشه های سینمایِ کنونی را دور زده باشد اما این دور زدن به قیمت دور زدن مخاطب تمام شد(!!) او خواسته چیزی ناب بسازد تا تاب و توانِ بیننده را تمام کند، ولی متأسفانه اعصاب مخاطب را خراب کرده.چرا؟ میگویم.