علی فیلم بین

سریال نسبتا خوبی بود.
دیالوگ ها کار شده و حساب شده و به جا بود و تناسب جالبی بین شون برقرار شده بود توی دو زمان حال و گذشته.
و اینکه با وجود حال و گذشته بودن سریال، روند داستان سکته نداشت و باعث نشد رشته ی قضیه از دست مخاطب خارج بشه.
فقط شاید بعضی جا ها بهتر بود حس منتقل میشد تا حس حرف زده بشه!
یک جاهایی بیش تر از همه لازم بود ببینیم به جای اینکه بشنویم از زبان کاراکتر های داستان.
شکنجه های طراحی شده توی سریال هم تاثیر گذار و غیر مصنوعی از آب در اومده بود و تاثیر خودش رو گذاشت.
و اینکه تا به حال هم هیچ بار به اندازه ی این سریال از بازی ‏فرهاد قائمیان‏ لذت نبرده بودم.