علی فیلم بین

فیلم خوبی نیست ولی از لحاظ اجرا بد نیست.
خانه ای در خیابان چهل و یکم یک درام خامه...
موقعیت هاش سریالها و فیلم های مشابه با موضوع خودش رو تداعی میکنه.این فیلم میتونست به لحاظ روانشناسی خیلی قوی تر کار بشه. به لحاظ تاثیر این فاجعه روی ذهن بازمانده ها و به خصوص بچه های فیلم یک پرداخت متوسط و کلیشه ای داره.
نوجوان داغ دیده ی پدرش مشغول کار شده ولی تاثیرات عصبی فاجعه شخصیت اش رو دچار دگردیسی کرده. پرخاش گر شده و نمی تونه با این قضیه کنار بیاد. مادر خانواده فکر میکنه توی این شرایط بیرون اومدن پسرش به صلاح نیست چون نمیخواد شخصیت روحی نوجوان قصه بهم بریزه.
اینها همه موقعیت سازی های آشناست از آدمهایی که ازشون توی این شرایط همین انتظار هم میره!
این روند قابل انتظار که به لحاظ رواشناسی هم عمیق کار نشده این سوال رو ایجاد میکنه که هدف از ساخت همچین فیلمی چی بوده.