سید محمد موسوی

"ناهید" دلتنگی فیلمساز برای سینمای بالیوود

"ناهید" را نمی توان در یک ژانر قرار داد. بیشتر به سینمای هند تعلق دارد. ریتمی کند، دیالوگ های آبکی، بازی هایی سرد، فیلمنامه ای بدون انسجام، شخصیت هایی تعریف نشده و بی سروته(مخصوصاً نقش نوید محمدزاده) و پر از پلان هایی که هیچ دلیلی برای نمایش آنها وجود نداشت. بدتر از همه نقش ساره بیات بود که یخ فیلم را بیشتر از پیش ضخیم کرده بود. منظور کارگردان را از ساخت این فیلم متوجه نمی شوم. موضوعیتی برای ساخت آن در ذهن شکل نمی گیرد. نه فُرم دارد و نه محتوی. یک کلیشه به تمام معنا. فیلمی بشدت ضعیف و دمِ دستی و چندپاره و خسته کننده.
فقط هنوز هم برایَم معلوم نگشته است که چرا باید شمال کشور را برای نشان دادن صحنه های خالی از عاطفه و ساخت فیلم های سیاه و خاکستری برگزید. مخصوصاً شهر من بندرانزلی که در این فیلم و فیلم بوفالو و غیره؛ بشدت سیاه و سرد و خشن نشان داده می شود؟؟