سید محمد موسوی

"12 Angry Men‏"

از "سیدنی لومت(Sidney Lumet)" دو اثر فوق العاده دیده بودم و فیلم حاضر سومین اثر از او بود که دیدم.برایِ‌ من که عاشق سینمایِ کلاسیک و واقع گرا هستم و آثار رئالیست و دراماتیک را می پسندم؛ دیدن دو شاهکارِ قبلی- بعد از ظهر سگی و سرپیکو با درخشش آل پاچینو- بسیار دلنشین و گوارا بود و دیدن فیلم "دوازده مرد خشمگین" موجب شد به سینمایِ سیدنی لومت ایمان بیاورم.
در هر سه این آثار نشانه هایی از دغدغه کارگردان برای قشر "ضعیف،فقیر،مهجور،مغفول و درمانده" جامعه آن روزهای آمریکا موج می زد. و این دغدغه مندی یعنی لومت رسالتِ اصلیِ هنر را فهمیده و پاسدارِ آن است و خواستار بنمایش گذاشتنِ آن. رسالتی که اکنون دهه ها ست که فراموش شده. چه در هالیوود و چه در ایران. رسالتی که قرار بود به نفع عامِ مردم باشد نه درخدمت متمولین و مرفهین و ثروتمندان جوامع!! بهرحال این هنرمند در این اثر و دو اثر مذکور، داد مظلوم را از ظالم باز می ستاند و این ارزشمند و شایسته تقدیر است.