علی فیلم بین

سریال بدی نیست.
میشه برای یک بار تماشا کرد و بعد از هر قسمت اش کمی هم به فکر فرو رفت. چرا که سریال دغدغه ی اجتماعی داره و شخصیت هاش هم هر کدوم به اندازه پرداخت شدن.
ایده ی وبلاگ نویسی هم که زن خانه دار ( شیوا) از خانواده اش مینویسه و خواننده هاش هم نظر میذارن به نظرم کار جالب و متفاوتیه و حکم جمع بندی داره برای قسمتی که پخش شده و مثل یک قضاوت شدن از بیرون هم میمونه، یعنی مردمی که بیرون از این خانواده هستن و ماجرا رو میفهمن چه نظراتی دارن درباره شون. این خواننده های وبلاگ در واقع می تونن نماینده ی مردمی باشن که دارن سریال رو تماشا میکنن!
از همه مهم تر چون قسمت های مختلف داستان های مجزا دارن، کش دار بودن هم به اون صورت توی سریال به چشم نمیاد.