"هزارپا"، فیلمی با هزار خرده داستانِ بدونِ سرانجام که ناامیدم کرد. هم از ابوالحسن داودی که کمدی موفق "نان و عشق و موتور 1000" را در کارنامهی خود دارد و نیز از سلیقهی مخاطبانش (البته با تمام احترامی که برایشان قائل هستم).
فیلمنامه و تدوین به شدت ضعیف است. به عنوان نمونه: در صحنهای که ترمز ماشین رضا بریده و همزمان با نیروهای منافقین درگیر است، ناگهان کات میخورد به گفتگوی او با منصور در داخل حیاط، بدون اینکه بدانیم چه اتفاقی در نهایت برایش رقم خورده است!!!
علاوه بر خرده داستانهای متعدد، شخصیتهای فرعی متعددی نیز در فیلم وجود دارند که در پیشبرد فیلم نقشی ندارند: سپند امیر سلیمانی، مهران احمدی، شهره لرستانی، لاله اسکندری (با بازی به شدت ضعیف)، بهرام ابراهیمی، سینا رازانی و نعیمه نظامدوست (که متاسفانه فقط برای شوخیهای جنسی از ایشان استفاده شده است). فیلم با حذف تمام این خرده داستانها و شخصیتها میتوانست تا حدودی داستان شسته رُفتهتری داشته باشد.
در نهایت دربارهی بازیها: رضا عطاران با نبوغ و طنازیِ ذاتیاش همیشه میتواند بیننده را بخنداند، اما یک شخصیت تکراری است. جواد عزتی همچنان نبوغ دارد اما او نیز تکراری است (امیدوارم که بیش از این به ورطهی تکرار نیافتد). بازی سارا بهرامی (کاراکتری که ویشکا آسایش در فیلم "ورود آقایان ممنوع" را بازی میکرد، تداعی میکند) و امیر مهدی ژوله به شت ضعیف که دلیلی اصلی آن هم شخصیتپردازیهای ضعیف فیلمنامه است.
سلام. من این فیلم رو تو سینما دیدم و خیلی هم خندیدم. البته اقرار میکنم که پر از شوخی های نامناسب بود و صدالبته ناپسند. اما اون موقع حال مناسبی نداشتم و خندیدن برام لازم بود. این یک نکته.
نکته دوم اینکه من متوجه شدم نسخه ویدئویی این فیلم خیلی با نسخه اصلی فرق داره.همه کسایی که دیدن شاکی هستن. اونایی که تو سینما دیدن و بعد نسخه ویدئویی رو دیدن؛ شاکی تر!!
نکته سوم اینکه من تو نسخه سینمایی چندپارگی و گسستگی در فیلم ندیدم. همه چیزش بجا بود. شبیه نان عشق موتور1000 بود برام. شوخی ها و فضاسازی ها و شخصیت پردازی ها و غیره. داستانش هم همبستگی داشت ؛ هم موضوعیت. درباره کلاهبرداری بود. یعنی کاراکتر حسام نواب صفوی رو اینجا داده بودن به رضا عطاران و برعکس نان عشق موتور1000 که محوریت بر شخصیت خوب داستان بود، اینجا محوریت با شخصیت منفی/خاکستری بود. حالاچرا؟ من نمیدونم.
درکل فیلم خوبی بود.من بهش نمره 8 دادم.برخی مفاهیم کمدی رو در خودش داشت.بعضی شوخی های فیلم خیلی موذیانه بود :)) البته باید به کارنامه داوودی هم یک نگاهی بندازیم.
1 لایک
پاسخ دهید
1398/02/02
گزارش شما ارسال شد! متشکریم که در حفظ فضای فرهنگی منظوم ما را یاری میکنید
من این فیلم رو تو سینما دیدم و خیلی هم خندیدم. البته اقرار میکنم که پر از شوخی های نامناسب بود و صدالبته ناپسند. اما اون موقع حال مناسبی نداشتم و خندیدن برام لازم بود. این یک نکته.
نکته دوم اینکه من متوجه شدم نسخه ویدئویی این فیلم خیلی با نسخه اصلی فرق داره.همه کسایی که دیدن شاکی هستن. اونایی که تو سینما دیدن و بعد نسخه ویدئویی رو دیدن؛ شاکی تر!!
نکته سوم اینکه من تو نسخه سینمایی چندپارگی و گسستگی در فیلم ندیدم. همه چیزش بجا بود. شبیه نان عشق موتور1000 بود برام. شوخی ها و فضاسازی ها و شخصیت پردازی ها و غیره. داستانش هم همبستگی داشت ؛ هم موضوعیت. درباره کلاهبرداری بود. یعنی کاراکتر حسام نواب صفوی رو اینجا داده بودن به رضا عطاران و برعکس نان عشق موتور1000 که محوریت بر شخصیت خوب داستان بود، اینجا محوریت با شخصیت منفی/خاکستری بود. حالاچرا؟ من نمیدونم.
درکل فیلم خوبی بود.من بهش نمره 8 دادم.برخی مفاهیم کمدی رو در خودش داشت.بعضی شوخی های فیلم خیلی موذیانه بود :))
البته باید به کارنامه داوودی هم یک نگاهی بندازیم.