سید محمد موسوی

"دیدار" یک ملودارم پخته و کامل.

هرآنچه که از یک اثر سینمایی ایرانی انتظار داریم در این فیلم انباشته شده است. هیجان، شور جوانی، ازدواج، مرگ، ترس، جنگ، کار و تولید، عشق،‌ تولد و زادآوری، غم، هجرت، اسارت، شادی و امید. یک ملودرام بینظیر از یک کارگردان کارکشته و کاربلد. البته یادمان باشد این فیلم را در عصر خودش تصور کنیم و بعد ببینیم.

"دیدار" تنها اثر سینمایی ست که ما "مهران مدیری" را در کاراکتر یک رزمنده میبینیم. کاراکتری که او دیگر هیچگاه به سراغَ ش نرفت. علیرغم اینکه به گفته خودش در جنگ تحمیلی حضور داشته است. پس از این منظر به این فیلم نگاه کنیم که مهران مدیری دیگر چنین نقشی را بازی نخواهد کرد.
نگاه بعدی ما باید به آثار "محمدرضاهنرمند" باشد. او که نمودار آثارَ ش موجی خروشان را بتصویر می کشد و هم "دیدار" را در کارنامه دارد و هم "عزیزم من کوک نیستم" و هم "مرد عوضی" !! و واقعاً برای من مشخص نشده است که او در چه فضای سیر میکند؟!!!؟ بهرحال با شناخت استفهام برانگیزی که از او داریم، این فیلم، فیلمِ موفقی ست.
قصه این فیلم بسیار ساده و معمولی ست. اما پرکشش و گیرا روایت می شود. قصه عشق یک مرد مسلمان به یک دختر مسیحی، چیزی نبود که بشود براحتی در شروع دهه دوم انقلاب از آن فیلم ساخت و عشق و علاقه شدید و ایجاد رابطه دونفره را به تصویر کشید و در ادامه به دفاع مقدس و بازگشت آزادگان و پیشرفت چشمگیر یک زن تنها ربط داد!! این حجم از جسارت به جرأت در کمتر کارگردانی دیده می شود. جسارتی که در ساخت سری 1و2و3 سریال"کاکتوس" از "هنرمند" دیده بودیم. اما در دهه 70 کمتر کسی این چنین جسورانه فیلم میساخت. از این منظر نیز این فیلم، فیلمِ خوبی ست.
بازی هایی که "هنرمند" از بازیگران کشیده است در نوع خود عالی ست. به ویژه در آن زمان که همه فیلم ها حالت خشن و غیر رمانتیک داشتند، و این نوع بازی ملموس و همه گیر نبوده است. دیالوگ گویی "مهران مدیری"‌ و "مینا لاکانی" نشان از تجربه آنها در عرصه تئاتر دارد و از نقاط قوت فیلم است.
بطورکل بخاطر محتویِ زیبایَ ش این فیلم را تهیه و تماشا کنید. اما در انتظار فُرم و ساختار تخصصی نباشید. زیرا فیلم "دیدار" یک فیلم ساده است بسادگی یک دیدار. همین :)