فاطمه نژاده

از بهترین فیلمهای ایرانی بود که دیدم.
که درحاشیه جنگ ساخته شده و برای اولین بار خیلی ساده و دلنشین نگاه و حس یه دختر بچه به جنگ رو نشون داد ، فضای فیلم خیلی واقع گرایانه بود و با اینکه زمان فیلمم زیاد بود به هیچ عنوان خسته کننده نمیشد و تا آخر مخاطب با خودش میکشوند کارخودش رو میکرد بازیگر کودک فیلم خیلی عالی بود و پانته آ پناهی ها درخشان ، فقط من یه خورده با پایان بندی کنار نیومدم و شاید میتونست جمع بندی بهتری داشته باشه.