سید محمد موسوی

"Gett: The Trial of Viviane Amsalem"
فیلم حاضر دیدگاه دین یهودیت درباره طلاق را از زبان یک زنِ یهودی بیان می کند. او نمیخواهد باقیمانده عمرش را با همسرَش ادامه دهد اما خاخام هایی که باید به طلاق این دو رأی دهند، با دلایل زن قانع نمی شوند. زن که از شدت تعصب موجود در دینَش و زبان نفهمی خاخام ها به تنگ آمده، جمله ای جالب می گوید.
او به خاخام ها که وی را بخاطر اعمالَش در قِبال شوهرَش نکوهِش می کنند می گوید:"کتک خوردن موجب می شود اثری از خشونت بر روی بدن باقی بماند. اما زخم زبان و طعنه، روح را جریحه دار میکند و هیچکس شوهرم را بخاطر زخمی که بر روحَم ایجاد می کند، ملامت نمی کند.چون زخم روح دیده نمی شود"
شاید تأثیرگذارترین دیالوگ فیلم همین دیالوگ باشد. چون باقی فیلم بشدت برای مخاطب ایرانی ناآشنا و غیرقابل پذیرش است. هم بازی ها و هم زبان فیلم و هم داستان و باقی جنبه های تکنیکال فیلم،خیلی با تخیلات ما ایرانی ها فرق دارد. پس این فیلم را صرفاً برای آشنایی با سینمایِ جهان باید دید و بَس.
نکته:تنها نکته عجیب این فیلم،شباهت عقاید یهودیان به عقاید مسلمانان است. همین :)