دوستان عزیز نمیتوان از حق گذشت. این فیلم خوب یا بد خیلی سخت است. از تک تک سکانس ها پیداست از زمانی که در زاهدان اند تا سفر به چابهار و پاکستان و کارکردن در آن آب و هوا طاقت فرساست. شاید همین موضوعات و انتخاب کردنش در فستیوال فیلم فجر باعث غرور عوامل شد و این فیلم را درگیر حواشی کرد ، درکل باید بگویم فیلم مستند است و این تا حدی از جذابیتش میکاهد از همه مهمتر در تریلرهایی که اخیرا ساخته شده نمایان میکنند که انگار مخاطب قرار است فیلم ترسناکی ببیند و سراسر وحشت ، از میان همه اینها هیچ چیز ترسناکی به چشمم نخورد بجز بازی هوشمندانه آرمین رحیمیان که علی رغم تجربه اول خوش درخشید و خوب بود و هوتن شکیبا هم سنگ تمام گذاشت ، فرشته صدرعرفایی خیلی خوب درخشید، بازی الناز شاکر دوست هم سمپاتیک بود. امین میری عالی و اما پدرام شریفی بشدت ضعیف و بی تجربه که فیلم را سی درصد خراب کرد. شبنم مقدمی خوب بود. اما فیلمبرداری اصلا اصلا خوب نبود و چشم مخاطب هنگام دیدن فیلم اذیت میشود. درکل آبیار تلاش کرده بود ولی ساخت فیلمهای مستندی با سختی بسیار همواره آسان ترند و فکری پشتشان نیست. شایان ذکر است من فیلم را پسندیدم چون بازیها فوقالعاده بود ولی ما بقیه نظرات با شما...