دارا

یک عاشقانه تلخ ترسناک عالی !!

یک فیلم بی مانند در سینمای ایران که دارای صحنه های حرفه ای و بی نظیر بود و واقعا سخته باور کرد که یک زن این فیلمو ساخته (ساخت فوق العاده در کشور پاکستان که کیفیتش کمی از فیلم های هالیوودی نداشت)
سینمای ایران واقعا داره پیشرفت میکنه
خصوصا امسال که 3 فیلم خوب و جدید داشتیم (متری شیش و نیم و سرخپوست و این)

از موارد فنی فیلم نمیگم چون خیلی حرفه ای و سطح بالا بود (فیلم برداری و چهره پردازی و طراحی صحنه و موسیقی و...)
میریم سراغ داستان :
با اینکه یک سری میگن فیلم دارای صحنه های اضافه و طولانی بود ولی به نظر من داستان خوب و درست پیش میرفت و جوری نبود که خسته کننده بشه و اگر سریع پیش میرفت اینطور تاثیر گذار نمی شد صحنه های حساسش (هر چند که فیلمنامه جای کار بیشتری داشت ولی خب اگر قیاسی بشه مثلا از به وقت شام خیلی با کیفیت تر بود و از رقیبش متری شیش و نیم رسا تر و مرتب تر داستان روایت شده بود)
من کمتر توی یک فیلم ایرانی صحنه های تکان دهنده دیدم و خیلی از فیلم ها گرچه تلاش کردند داشته باشند ولی بیشتر شعاری در اومده بود (اگر بخوام مثال های صحنه تاثیر گذار فیلم های چند سال اخیر رو بگم یکی توی متری شیش و نیم صحنه دادگاه پسر کوچولو - در مغز های کوچک زنگ زده صحنه پایانی فیلم - در ابد و یک روز هم صحنه پایانی و...) و این فیلم هم دارای چند صحنه شوک آور بود و البته ماهیت ترسناکش به این موضوع کمک کرده بود

اما بازی ها :
تبریک به آقای شکیبا بابت بازی درخشانش و به شخصه بازی سخت تر و خاص تری نسبت به آقای معادی داشتند (این عجیب نیست و حتی در اسکار هم به شخصیت های خاص بیشتر اهمیت میدن)
خانم شاکردوست هم خوب بازی کردند ولی به اندازه آقای شکیبا تاثیر گذار نبودند (ترسیدناش زیاد طبیعی نبود!!!) (افراد دیگری مثل خانم الناز حبیبی و طناز طباطبایی هم به این شخصیت میومدند)
در شخصیت هاب مکمل هم
خانم صدر عرفایی که بسیار عالی بودند
خانم شبنم مقدمی هم همینطور (تاثیر گذار ترین و شوکه کننده ترین صحنه فیلمو بسیار عالی اجرا کردند. نمیگم تا لو نره) (خانم مقدمی از لحاظ توانایی بازی مثل خانم آسایش خیلی مستعد هستند)
آقای آرمین رحیمان هم بسیار خوب بودند

در کل به نظر من این فیلم بجز سیمرغ نقش اول زن شایستگی سایر سیمرغ هارو داشت (البته هنوز سرخ پوستو ندیدم)
این فیلم یک قدم رو به جلو برای ما هست که توسط یک زن برداشته شد (از آقای حاتمی حرفه ای تر یک فیلم فرامرزی و در مورد تکفیری هارو ساختن)
فیلم از ریتم نمی افتاد (گرچه متری شیش و نیم ریتمش تند تر بود) و پایان خوبی داشت