دارا

با این که ماجرای نمیروز هیجان انگیز تر و در کل جذاب ترین فیلم مهدویان هست (هنوز قسمت دومشو ندیدم)

ولی ایستاده در غبار
از لحاظ استفاده از دوربین و قاب ها و صحنه سازی ها بهترین اثر مهدویان هست (چشم ها اذیت نمیشن و پلان ها واضح تر و همچنین کادر های قشنگ تری رو شاهدیم)

همچنین سکانس های خاص و ماندگاری هم داره این فیلم

اما اصلی ترین موردش داستان تلخش هست
پرتره ای از یک مرد واقعی
یک مسئول وظیفه شناس وطن پرست مومن
بعضی سکانس های این فیلم که خدمت خالص این فرد رو به تصویر میکشه آدمو احساساتی میکنه

در تاریخ ایران از این دست مسئولین کم نداشتیم اما یا شهید شدن یا ترور و یا برکنار یا... و خلاصه یه جوری حذف شدن و جاشونو کسانی گرفتن که نه تنها ذره ای حس مسئولیت و خدمت ندارن بلکه تکبر از سر روشون میریزه و جونشونو میدن منتها نه در راه سازندگی ایران بلکه در راه کسب قدرت و ثروت برای خودشونو ایل و تبارشون.