علی فیلم بین

فیلمی که سرشار از فلاکت و درد و رنجه...
همه جور معضلی رو میتونید توی این فیلم پیدا کنید: مهاجرت، خانواده ی از هم پاشیده، نداشتن تعادل روانی و ...
نیمه ی اول فیلم به نسبت منسجم تره تا نیمه ی دوم.
نیمه ی دوم بعضی قسمت هاش زیاد قابل درک نیست...
اینکه هلن چطور به یک باره دلش نسبت به مادرش به رحم میاد...
البته رفتار های مادر میتونه قابل توجیه باشه به خاطر اینکه در طول فیلم بهمون ثابت شده که تعادل روانی نداره !
سکانس پایانی فیلم رو هم واقعا دوست داشتم...
نگاه هلن توی دوربین پر معنا بود...
معنی اش اینه که من باید چیکار کنم؟؟؟