دارا

فیلم نامه و داستان جذاب و خلاقانه ای داشت که شایسته بهترین فیلم نامه جشن حافظ هم بود

بازی شیرین یزدان بخش و اکبر عبدی خیلی شیرین و قشنگ بود

در مورد محتوا هم
این قشنگ هست که میگه همه با هر عقایدی باهم یک خانواده ایم و باید کنار هم باشیم در مواقع بحران
اما من بحرانی که اینارو متحد می کرد مشکل دارم
اون بحرانو نیروهای امنیتی (با تم صدای موتور!!) تعریف کرده که مثل حکومت های قبلی به زور وارد خونه مردم میشن که اغراقه
مورد بعدی تعمیم دادن جریان 88 به کل مردم هست یعنی همه خونه ها و مردم تو اعترضات بودند یا پشتیبانشون که اینم اغراق هست
در کل تعجب کردم که چطور به این فیلم که خیلی از خط قرمز های سیاسی رو رد کرده بود اجازه اکران دادند (پشت سازندگانش فک کنم به جایی گرم بوده)
طرفدار عدم اکران نیستم ولی این آزادی ها در بیان عقاید سیاسی چه در فضای مجازی و چه در اکران فیلم هست با فضای خفقانی که خود فیلم تعریف کرده یک پارادوکس ایجاد کرده که نشون میده اون فضای فیلم با واقعیت تفاوت داره