علی امیری

دیشب خونوادگی قسمتی که ساواک مالک رو دستگیر می کنه می دیدیم...
چیزی که یه لحظه به ذهنم اومد این بود که این مدیران زحمتکش! صدا و سیما فقط واسشون مهمه که تم داستان موافق خواسته هاشون باشه و این که چه طور داستان پیش می ره یا شکل می گیره نه تنها اولویتی نداره که مهم هم نیس...
فقط کافیه شخصیت اصلی داستان یه جا یه کار" انقلابی" کنه ،یهو بره جنگ، یهو تا قاف نافش! ریش بذاره یا اگه خانوم باشه چادری بشه و اصلا مهم نیس که به بلاهت بار ترین شکل ممکن انجام بشه فقظ باید تم ظاهری موافق باشه تا دفاع از اون کار بشه "وظیفه"...
اینجا هم مالک و رفقا یه جماعت انقلابی ان بدون کراوات! و اون ور هم یه سری ساواکی با کراوات هستن...
چیزی که من فهمیدم این بود که "انقلابی ها"ی فیلم یه سری آدمای به شدت احمق و غیر واقعی ان و به شدت هم احساساتی اند و به جای مبارزه و جهاد بیشتر علاقه به انتحار دارن... به جای این که فرار کنن و اعلامیه ها و نوار هارو با خودشون ببرن و توی فرصت مناسب پخش کنن، می رن جلوی جمعیت و در صورتی که می دونن کشته یا دستگیر می شن در یه حرکت ابر قهرمانانه تمام اعلامیه ها رو پرت می کنن رو هوا...(که مثلا مردم بخونن!) و عملا خودکشی می کنن...
بعید می دونم که مردم با دیدن این صحنه ها یهو انقلابی بشن و به آرمان های انقلاب علاقه پیدا کنن!