علی امیری

اون قدری که همه تعریف می کردن عالی نبود...
واقعا می خواستم از فیلم خوشم بیاد که نشد!(البته بدم هم نیومد)
مث همیشه کارگردانی و دکوپاژ،دکور و... خوب بود اما داستان کم رمق بود...
این همه از زمان فیلمو برای نشون دادن یه وسترن نیم بند تلف کردن واقعا نمی دونم یعنی چی؟ (می شد مثلا وسترن های آمریکایی رو با ایتالیایی مقایسه کرد و کلی صحنه های بامزه ایجاد کرد)
ناراحتی و غم وغصه ریک هم که انقدر روش تاکید شد یهو محو شد..کلیف نقش محوری توی فیلم نداشت و حتی اگه ماجراهاش حذف می شد مشکلی پیش نمی اومد...(خیلی از جاها هم ریتم داستانو کند کرده بود)
داستانک ها هم خوب نبودند و مثلا نمی فهمیم که چرا شارون می خواست فیلمش رو توی سینما تماشا کنه؟از شدت غرور یا علاقه اس یا چی؟
من فقط دوستی و گفتگو های ریک و کلیف رو دوست داشتم...
بازیگری ها خوب بود و اگه اشکالی هم بود به نظرم بیشتر به فیم نامه بر می گشت(فقط بازی دختری که کلیف وسط خیابون سوارش می کنه یکم رو اعصاب بود
حالت و فضای نوستالژیک فیلم هم بیش از حد بود و خسته کننده بود(به خصوص برای من و امثال من که امریکایی نیستن و طبعا با خیلی از این المان ها خاطره ندارن)
در کل یه کار معمولی از یه کارگردان فوق العاده بود که من دوست نداشتم!