سهیل

یه انیمیشن طراز اول که کلی هزینه برای اون انجام شده و پس از چند سال به نتیجه رسیده اما با بی تدبیری مسئولین حوزه اکران همه ی زحمات عوامل فیلم به فنا رفته، وقتی همزمان سه فیلم در حوزه کودک و نوجوان در حال اکرانه و خوب میفروشه اگه یه انیمیشن با فاصله کم از اون ها اکران شه طبیعیه که خیلی نفروشه تازه یک کمدی بفروش هم روی پرده باشه.
فیلم های تورنادو و بنیامین هر کدام بالای صد سالن در اختیار دارن و فیلم منطقه پرواز ممنوع بالای صد و پنجاه سالن در اختیار داره در مقابلش آخرین داستان با نوزده سالن داره اکران میشه در صورتی که باید دو برابر این فیلم ها با توجه به ظرفیتی که داره سینما و سالن بهش تعلق بگیره و این ظرفیت رو با گرفتن جوایز معتبر داخلی و خارجی اثبات کرده.
اگه این انیمیشن عید اکران میشد قطعا اتفاقات بهتری برای اون می افتاد مثل اتفاقی که برای فیلشاه افتاد،و الان بدترین موقع اکران برای این فیلم بود و عدم حمایت مسئولین حوزه ی اکران شکست رو برای این فیلم رقم زده.
حمایت بیش از حد از فیلمی مثل منطقه پرواز ممنوع با کلی سالن و تیزر تبلیغاتی و عدم توجه به دیگر فیلم ها، فیلم سازها رو نا امید میکنه و مانع ادامه راه اون ها میشه و زحمات چندین ساله اون ها رو به باد میده.
تو گیشه از این بی عدالتی ها کم نداریم برای مثال فیلم ماجرای نیمروز با ده هفته اکران فروشش دیگه ته کشیده ولی هنوز بیش از 60 سالن داره در صورتی که فیلم هزارتو با شش هفته اکران و فروش چهار صد میلیونی تقریبا همین مقدار سالن در اختیار داره، دلیلش هم به خاطر داشتن کارگردان به اصطلاح انقلابی و تهیه کننده سیاسی هست.