محمد

یکی از بهترین فیلم های چند سال اخیره و آدمو به فکر فرو میبره ریتم خوبی داره و کشش لازم رو هم داره که بیننده رو با خودش همراه کنه اما شاید از نظر بعضیا سرد به نظر بیاد. نکته ای که شاید خیلی ها بهش توجه نکردن اینه که بهروز شعیبی بعنوان کارگردان اصطلاحا از بازیگرا خیلی خوب بازی میگیره و فرقی نمیکنه که اون بازیگر کی باشه از محمدرضا شیرخانلو گرفته که موقع ساخت این فیلم سنش خیلی کم بود اما بازیش تاثیری که لازم بود رو میگذاشت تا رضا عطاران بزرگ که بازیش توی این فیلم یکی از بهترین بازیاش بود و مهارتش توی بازیگری رو نشون میده و حتی خانم توسلی که قبل از این نقش های سطحی داشتن هم از پس نقششون بر اومدن و بقیه ی بازیگر ها هم مثل خانم عابدی و خانم چهره آزاد و سعید چنگیزیان هم ضعفی توی بازیاشون دیده نمیشد. چون این فیلم رو چند سال پیش دیدم چیز زیادی ازش یادم نیست اما خب میتونم بگم شخصیت پردازی و فیلمنامه عالی بود فضاسازی هم خوب بود و فکر میکنم فیلمبرداری هم مشکلی نداشت و مسئله ای که مهمه اینه که این فیلم اصلا به هیچ وجه سیاه نما نیست و بر خلاف فیلمهایی که از سال 94 به بعد بیشتر از قبل ساخته شدن و بازارشون رونق گرفت و متاسفانه برچسب اجتماعی بهشون میخوره این فیلم سیاه نما نیست و مسائل منفی رو بزرگ جلوه نمیده و بهتون حس بدی که نمیده هیچ تازه حس خوبی از معنای گذشت و امید به زندگی منتقل میکنه. در کل با فیلمی روبرو هستیم که عالی و بی نقص نیست اما خیلی خوبه و فیلم خوش ساختی هست که برای کارگردانی که فیلم اولشه خیلی خوبه بشدت پیشنهاد میشه و ارزش دیدن زیادی داره. امیدوارم از این سبک فیلما بیشتر ببینیم چه از خود آقای شعیبی و چه از کارگردان های دیگه.