این فیلم واقعا بالاتر از سطح توقع من ظاهر شد ! شاید بهتره بگم خیلی بالاتر ! باور کردن اینکه سانس های محدود هنر و تجربه رو بهش دادن سخته ! چون زغال به راحتی میتونه با مخاطب عام هم ارتباط برقرار کنه، همه چیز سر جای خودش هست. بازی های قابل قبول از بازیگران ناآشنا، داستان پر کشش و البته منظم(به طوری که از سکانس های اول، تکلیف خودش رو با ما معلوم میکنه. ) بعد هم با ریتم مناسب داستان رو پیش می بره، به طوری که نه از حوادث جا می مونید و نه از کندی اذیت میشید. فیلم به لحاظ شخصیت پردازی هم قوی کار شده. نقش شخص اول و روند تغییر اش خیلی منو به یاد مرحوم لوون هفتوان و نقش پرویز انداخت، البته این جا به اون قدرت بازی نشده ولی بازی نقش اصلی(غیرت) قابل قبوله. زبان ترکی با زیرنویس هم باعث شده که فضا واقعی تر باشه، ولی من از هیچ قسمت به اندازه ی پایان لذت نبردم ! پایان خیلی به جا و جالبی بود و البته شوکه کننده ! دیدن زغال رو به شدت توصیه میکنم ! این فیلم برعکس اسم سیاه اش، واقعا سینمای هنر و تجربه رو رو سفید کرد !
1 لایک
0نظر
بیوگرافی علی فیلم بین
گاهی لب های خندان از گونه های گریان بیش تر درد میکنند!