امیرحسین اخوان ارمکی

فیلم سینمایی شکار

خوشحالم که امروز خیلی جمع و جور انسان را دیدم و نقد بر تعاملات عمیق و در عین حال ساده انسان را دیدم...

فیلم شکار فیلم خوبیست ، اما شاهکار نیست چون خلا دارید و در ساختن بعضی از کنش ها ابتر است و تناقض برایمان میآفریند.
فیلم مرا سرگرم کرد و که این باعث میشود اول از خوبی ان بگویم:
بازهم تکرار میکنم آنچه از سینمایی که برای من سرگرم شدن هست را دارد ،انسان دارد به نام لوکاس و بقیه هم انسانند اما چه انسان بهتریست لوکاس که میخواهد انسان باشد و حق و مرز خودش را میشناسد منفعل نیست و در حال کمک است و خودخواه نیست و کاملا انچیزی است که از یک انسان میخواهیم ببینیم ،فرهنگ دارد فرهنگ زیبای دانمارکی و راستی و ریشه دار و ضد فرهنگی به نام دروغ و قضاوت ،بیشتر از ان ما مطالبات و تعامل های انسانی میبینیم دقیقا آنچیزی که از تعاملات خودمان برمیاد یعنی روزی تمامی دوستی هایمان را بایک حرف کوچک نابود میکنیم بدون انکه هر آنچه که در قبل خاطره داشتیم را به خاطر آوریم آنهم با یک سری حرفهایی که اصلا صحت ندارد و نادرست است، و انرا به خوبی برای ما نقد میکند (چه کسی گفته بچه ها همیشه راست میگویند؟) و چه کسی گفته کی راست میگوید؟ اما به این سوال هیچ وقت نمیتوانیم پاسخ دهیم یعنی آنکه که در صحنه هست هرگز نمیتواند شکش را پاک کند نسبت به یک حرف و چه زیبا در آخر آنرا برایمان نشان داد و چه زیبا به انسان میگوید که اگر شرایط در مقابلت قرار بگیرد هرکاری و حتی غیر انسانی ترین کارها را نیز خواهی کرد.
قسمت بد آن از نظر من اینکه بعضی از کنش های ایجاد شده در فیلم و فیلمنامه ابتر است برای انکه زیاد به فیلم اسیب نزند(برای کسانیکه ندیده اند) به یک مورد ان فکر میکنیم:
زندگی لوکاس زیباست ولی یک سوال اگر لوکاس این حجم از انسانیت دارد و حق میطلبد چرا از خانواده و زنش جداشده؟ همسری که به نظر او نیز انسان است و رفتار های انسانی را میفهمد؟