علی فیلم بین

من از علاقه مندان سینمای هنر و تجربه هستم
بعضی وقت ها،پرداخت های متفاوتی دارن که یک جور حس شاعرانه و احساسی جالبی رو منتقل می کنن
ولی سورنجان به نظرم از فیلم های ضعیف هنر و تجربه بود که فقط ظاهر یک اثر تجربی رو داشت
ولی درون مایه واقعا ضعیف کار شده بود
ما دو نوع ریتم کند داریم:
1-ریتم کندی که به جاست و به خوبی درگیرت میکنه
2-ریتم کند بی مورد ! ریتمی برای ژست روشن فکری !
سورنجان متاسفانه در دسته دوم قرار می گیره
کندی ریتم،به حدی فضای سردی درست کرده که تحمل کردن اش حوصله ی زیادی میخواد
کارگردانی هم خیلی بی نکته است
فقط دوربین رو ثابت کرده روی گفتگوهای سرد طولانی و خودش رفته پشت دوربین چایی خورده !
عزیزم یک مقدار تحرک،یک مقدار کشش
کسی توقع نداره داخل فیلم تجربی ماشین منفجر بشه یا تعقیب و گریز ببینیم ولی حداقل باید کششی باشه که وسط اش خواب ات نبره !
بازی ها هم خیلی سرد و معمولی بودن
تنها نکته ی مثبت فقط مقایسه سورنجان با راز آخر فیلمه
در کل: 3 از 10