محمد

فیلم متوسطی بود اما متوسط رو به بالا ، هومن سیدی کارگردان خیلی خوبیه اما فیلمنامه نویس بهتریه ، حداقل در این فیلم هرچند کارگردانی فیلم به اندازه ی راضی کننده خوب بود ولی متوسط و حداقل قاب بندی هاش و فیلمبرداری خیلی بهتر از کسایی بود که فیلمای تماما سیاه نماشون با قاب بندی ها و فیلمبرداری افتضاح چند تا چند تا از جشنواره های مختلف جایزه میگیرن و بازیگر های مشترک با این فیلم هم دارن. فیلمنامه خیلی خوب بود و بهتر از کارگردانی اما ایده و طرح اصلی یکم ناقص بود میتونست جزئیات بیشتری داشته باشه اما نداشت. بازی بازیگر ها هم چنگی به دل نمیزد نوید محمد زاده بازی خوبی داشت و از بقیه فیلماش بهتر بود و بعد از چندتا فیلم با بازی مثل هم بالاخره به لطف خاص بودن کاراکتر و جزئیاتش و به لطف فیلمنامه بازیش متفاوت بود و خاص هرچند که ضعف هایی هم داشت فرهاد اصلانی هم بازی نسبا خوبی داشت اما قبل از این فیلم بازی های بهتری رو هم ازش شاهد بودیم. در کل همونطور که بالا هم نوشتم متوسط رو به بالاست و یکی از ضعف های فیلمنامه اینه که انسجام کافی نداره و بخاطر پایان بازی که داره جواب خیلی از سوالات بیننده رو نمیده ولی این پایان باز خودش یه نقطه ی قوت هم حساب میشه جوری که مثل بیشتر فیلمایی که پایانشون بازه بیننده ای که جذب کرده رو اصطلاحا میذاره توی خماری و باعث میشه بیننده به این فکر کنه که بعد از این چی میشه؟ چطور میشه؟ و هزار جور ادامه برای داستان این فیلم توی ذهنش طراحی کنه ، و یه نکته ی دیگه که نقطه ی قوت هم حساب میشه اینه که این فیلم بر خلاف اکثر فیلمای از این دست که متاسفانه اجتماعی نامگذاری میشن (نمیخوام از لفظ سیاه نما استفاده کنم) این فیلم به جز حس منفی ، حس مثبت هم به بیننده منتقل میکنه مثل سروسامون گرفتن و بهتر شدن زندگی چندتا از کاراکتر ها و خود کاراکتر اصلی و دستگیر شدن شکور. خلاصه که اگر میخواید یکم از زندگی روزمره فاصله بگیرید و یه فیلم معمولی اما خوش ساخت رو ببینید که یکم حس منفی که ازش درست بگیرید و کمی هم حس مثبت بهتون منتقل کنه این فیلم رو ببینید تا برای زمان کمی سرگرم بشید و در کنارش وقتتون رو به بطالت نگذرونده باشید و هدر نداده باشید.