امشب فرصت شد فیلمی که مدت ها انتظارشو میکشیدم ببینم
کل سالن سینما در حال گریه کردن بودن!! کمتر فیلم ایرانی ای اینچنین تراژدیک بود (شاید فیلم میم مثل مادر)
روایت مستند گونه قوی ای از حادثه سردشت داشت و باید گفت که مهدویان در صحنه سازی جلوه های ویژه میدانی شاید بهترین شده
اما در فیلم نامه نویسی حتما نیاز به یک نویسنده قوی داره تا اثرش ماندگار بشه (شما ببینید ترکیب یک نویسنده خوب و کارگردان قوی همیشه ماندگار شده مثل مارمولک و ورود اقایان ممنوه)
فیلم از لحاظ فیلم نامه و داستان قوی نیست
بازی خود خانواده 5 نفره قادر عالی هست خصوصا خود پیمان معادی که جزو 3 بازی برتر کارنامه اش است (در کنار ابد و یک روز و متری شیش و نیم) بچه ها خوب و همسرش هم بسیار خوب بود
اما بقیه بازیگرا چنگی به دل نمیزدن مهران مدیری که حتی یکم مصنوعی بود!!
تاثیر گذارترین بخش فیلم برای من لحظه فهمیدن فوت همسرش هست و واکنشش هست افرین به معادی برای این سکانس
برای اشنایی با سختی های کرد های عزیزمون در زمان جنگ کتاب عصر های کریسکان رو هم پیشنهاد میکنم خصوصا نسخه صوتی در طاقچه