علی فیلم بین

پنجمین خورشید یک اثر خاطره انگیز و در نوع خودش تکرارنشدنی و خاص هست که در کنار سریال زیرزمین از بهترین آثار علیرضا افخمی و همین طور سریالهای مناسبتی ماه رمضان هست. اخیرا بعد از 12 سال از پخش اول سریال، برای بار دوم تماشا کردم و توی نظرم حتی بهتر از بار اوّل اومد. محتوای نیمه خیالی و آموزنده در کنار بازی های باورپذیر مهم ترین نقطه قوّت پنجمین خورشید هست؛ به طوری که شما خودتون رو کامل توی فضای سریال مشاهده میکنین و با شخصیت اصلی( محسن) همزادپنداری خواهید داشت چراکه از تیپ خارج شده و یک شخصیت خاکستری هست و مجموعه انتخابهایی در اختیارش قرار گرفته که میتونه بد باشه یا خوب. در اشاره ی مجدّد به محتوا هم باید بگم که پیوند خوردن محتوای نیمه خیالی با اهداف آموزنده و معنوی باعث شده به خوبی به مخاطب فهمونده بشه که تقدیر و سرنوشت چیزی نیست که لزوما از قبل نوشته شده باشه، در واقع جهان های موازی ای داریم که نسخه های متفاوتی از آدمهای یکسان هستن و میتونن خیر و شر باشن؛ نکته اینه که انتخاب خودشون چیه؟ چه تصمیماتی گرفتن که به نقطه ی بدی یا نیکی رسیدن؟ همه ی اینها به بیننده امکان مقایسه میده و فیلمنامه نویس که همون کارگردان اثر یعنی علیرضا افخمی بوده هوشمندانه عمل کرده. پایانش هم مهر تاییدی بود بر اینکه سریال فوق العاده پنجمین خورشید راهش رو متفاوت از کلیشه میره و فضای کارش اسیر شعارهای پوچ و پایانهای سر کاری نمیشه. در پایان هم بگم که متاسفانه سالهاست که ما در ماه رمضان سریالهایی که روح معنوی شون القاگر فضای خدایی و عرفانی و دینی باشه رو نداریم. انگار که فراموش شده فلسفه ی این ماه مبارک چی هست! علیرضا افخمی هم حتی دیگه نتونست موفّقیّت آثاری از جنس پنجمین خورشید و زیرزمین رو زنده کنه؛ نمونه اش سریال ضعیف احضار که ماه رمضان 1400 پخش شد و ضعفهای فراوانی داشت. کلا همه چی عوض شده و اینهم روش! :)