نمی دونم چرا وقتی یکی مثل احمد رضا درویش هشت سال برای برای ساخت یک فیلم تاریخی_مذهبی زحمت میکشه و بدون چشم داشت دولتی،کارش رو به بهترین شکل ممکن تموم میکنه.انقدر بعضی ها چوب لای چرخش می ذارن تا نامید بشه و نه تنها به فکر کار دوباره نیفته،بلکه از این کاری که کرده هم پشیمون بشه. نمی دونم چرا این حضرات برای فیلم های دیگه این کار ها رو نمی کنند؟فیلم هایی که خیلی واضح و بی پرده،تیشه به ریشه همه چیز ها می زنن.