پگاه

خیلی فیلم زیبایی بود بعد از مدتها دیدن فیلم های مثلا سیاه ایران پر از خیانت و تاریکی یه فیلم روشن شاد و جذاب پر از موزیک زیبای هندی و اهنگ های احساسی بنیامین، رقص، بازی زیبای دیا و دیگر بازیگران هندی، بازی قابل قبول گلزار ... و قرار نیست همه داستانها مثلا پیچیدگی های فیلم های چند سال اخیر ایران رو داشته باشه که هر فیلمی میریم یه خونه تاریک با دیوارای بی رنگ و رو با محور خیانت و...با بازی یکسان امثال نگار جواهریان به خوردمون میدن..اسم این جور فیلما نمیشه خاص و مخاطبشم بشه مخاطب خاص،مخاطب سلام بمبئی بشه عام..منی که همه اونارو دیدم از دیدن 120 دقیقه فیلمی که روحیه مو خوب کنه و فضای شادی ببینم لذت میبرم..با توجه به محدودیت های ایران در فیلم سازی خیلی هم خوب بود..لذت بردم..بد نیست کمی احساسات مرده مردم ایران زنده بشه..یه کم دست از پیچیدگی هامون برداریم..ساده بودن خیلی هم خوبه..میپسندم..