هماقریب

خفگی یک درام متفاوت و درخشان در ژانر جنایی است و جیرانی نشان میدهد که به حق یکی از بهترین کارگردانان سینمای ایران در این ژانر است.
فیلم با نخستین نماهایش بیننده را درگیر خود کرده و آهسته و پیوسته او را باخود همراه میکند. تمام اجزای خفگی به درستی و درخدمت هدفش پرداخته شده اند. همه چیز به جا و بی نقص است، شخصیت ها درست پردازش شده و همخوان با روایتند.
کارگردانی درخشان جیرانی بی شک مهم ترین عامل موفقیت فیلم است ؛ قابهای مناسب ، دکوپاژ درست و متناسب با محتوا و... همه به ایجاد فضای مورد نیاز فیلم یاری میرسانند.
صدا به خوبی با ساختار عجین شده و در سکانس های دلهره آور نقش شایان توجهی دارد. گریم هم به تاثیر گذاری شخصیت ها به خصوص صحرا مشرقی کمک به سزایی کرده است.
بازیگران بسیار خوب نقش را درک کرده اند و در چارچوب جهان فیلم حرکت میکنند ، الناز شاکردوست یک بازی خوب و متفاوت از بازی های ضعیفش ارائه میدهد ، نوید محمد زاده با توانایی یک نقش منفی چند وجهی را به تصویر میکشد و ماهایا پطروسیان در همان چند سکانس بازهم ثابت میکند که یکی از بهترین بازیگران سینمای ایران است.
جیرانی با خفگی خاطره ی خوب فیلمهای درخشانی چون آب و آتش و ستاره بود را دوباره زنده میکند و باز هم به اوج برمیگردد.